Στην γωνία Γαμβέττα με Εκάβης, στα στενά του Φαλήρου, κρύβονταν ένα από τα τελευταία κοσμήματα της αρχιτεκτονικής της Θεσσαλονίκης. Το «πορτοκαλί» αρχοντικό. Βασικά κάτι ανάμεσα σε πορτοκαλι και ροζ. Ένα πανέμορφο δίπατο, που απέφευγε για δεκαετίες την αντιπαροχή. Με κρυψώνα του τα πλατάνια της Γαμβέττα…
Ωστόσο, πάει λίγος καιρός που τα παράθυρά του σφάλισαν. Και το μέλλον του, σε μια Θεσσαλονίκη που δεν κάνει διακρίσεις, και μυρίζει «αίμα» σε περιπτώσεις σαν κι αυτήν, έμοιαζε προδιαγεγραμμένο.
Προφανώς, ήρθε η ώρα του. Ας αποκτήσουμε μία ακόμη «πανέμορφη» πολυκατοικία. Την έχουμε ανάγκη…:
