Η Παυλίνα Βουλγαράκη γράφει τραγούδια, ερμηνεύει, επιλέγει τα σταθερά βήματα και σίγουρα είναι από τις νέες φωνές και παρουσίες στο τραγούδι που έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις. Αυτό που, επίσης, θα αντιληφθείτε συνεχίζοντας παρακάτω είναι ότι είναι συνειδητοποιημένη γι’ αυτό που κάνει. Με την ευκαιρία της εμφάνισής της, στη Θεσσαλονίκη (που τόσο πολύ ήθελε) και στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα, είχαμε μία συνομιλία για να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Αξίζει να την παρακολουθήσετε.

Συνέντευξη στον Κώστα Γιάντσιο

Ας υποθέσουμε ότι μπαίνει κάποιος στον χώρο που τραγουδάς και δε σε γνωρίζει. Πως θα του συστηνόσουν;
Αυτό συμβαίνει συχνά (γέλια). Νομίζω ότι μέσα από τα τραγούδια μου σε σχέση με εμένα μπορεί κανείς να μάθει τα πάντα. Πιο πολλά από όσα θα μπορούσα να πω εγώ ποτέ. Άρα το μόνο που μπορώ να πω σίγουρα είναι πως αν κάποιος μπει στο χώρο που τραγουδάω χωρίς να με ξέρει, είτε μείνει είτε φύγει θα έχουμε να κάνουμε με μια απολύτως αληθινή προσέγγιση (γέλια).

Υπήρχε κάποιο καταλυτικό σημείο στο να αποφασίσεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;
Άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά πριν το αποφασίσω. Προέκυψε παράλληλα με τις σπουδές μου με αύρα ψιλο-ερασιτεχνική. Μετά το ένα έφερε το άλλο, όμως νομίζω πως το αποφάσισα συνειδητά όταν ετοίμαζα τον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο. Δηλαδή πέρυσι. Εκείνη την περίοδο συνειδητοποίησα ότι αισθάνομαι ικανή να αναλάβω την ευθύνη που φέρουν οι λέξεις κι οι επιλογές μου. Άρχισα να καταλαβαίνω τι κάνω, για ποιον λόγο και σκέφτηκα ότι ίσως καλώς το κάνω.

Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος φόβος σου στο ξεκίνημα και ποια η πιο έντονη επιθυμία σου;
Νιώθω ότι είμαι ακόμα στο ξεκίνημα μου. Κάποιες φορές φοβάμαι τα πάντα κι αισθάνομαι παντού κινδύνους ενώ άλλες δεν φοβάμαι απολύτως τίποτα. Μεγαλώνοντας προσπαθώ να καλλιεργήσω την ιδέα πως ο φόβος δεν υπάρχει. Είναι σαν μια μορφή κοινωνικά αποδέκτης παράνοιας. Φοβόμαστε αυτά που φανταζόμαστε ότι θα συμβούν όσο στην πραγματικότητα συμβαίνουν άλλα. Παρότι έμπρακτα δεν τα καταφέρνω, τον φόβο μάλλον τον απορρίπτω. Η πιο έντονη επιθυμία μου είναι να είμαι παρούσα στις στιγμές μου. Θα ήθελα σε κάθε live να καταφέρνω να είμαι εκεί με όλη μου την ψυχή.

Είναι κλασσική η ερώτηση αλλά τη θεωρώ σημαντική. Ποιες είναι οι επιρροές σου στο τραγούδι;
Επηρεάζομαι κυρίως από ιδιοσυγκρασίες κι όχι τόσο από ακούσματα. Πιο πολύ από όσα πρεσβεύει ένας άνθρωπος μέσα από το έργο του και λιγότερο το ίδιο το έργο. Με τον τρόπο που το λέω αυτό ακούγεται σαν να χάνει την αγνότητα του όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλω να πω είναι ότι με επηρεάζει ό,τι με εμπνέει και δεν έχει να κάνει μόνο με το τραγούδι. Ο Χατζηδάκις, η Stevie Nicks, ο Παυλίδης , ο Αγγελάκας, ο Βαν Γκονγκ, η Σύλβια Πλαθ, ο Σεφέρης. Αμέτρητοι άνθρωποι.

Οι «Λαβύρινθοι» ήταν το τραγούδι που σου έδωσε την ώθηση για να σε γνωρίσει ένα ευρύ κοινό. Πως διαχειρίστηκες την επιτυχία του ώστε να λειτουργήσει θετικά για τα επόμενα βήματα;
Οι «Λαβύρινθοι» είναι ένα κομμάτι που έχω γράψει η ίδια το οποίο μέχρι και τελευταία στιγμή θα έμενε εκτος δίσκου. Ίσως γι’ αυτό άργησα να πάρω χαμπάρι ότι έγινε «επιτυχία» και δεν έκανα τίποτα σε σχέση με αυτό. Συνέχισα να συμμετέχω σε σχήματα άλλων καλλιτεχνών ως μέλος της ομάδας τους για παραπάνω από δύο χρόνια. Μπάντα δίκη μου έφτιαξα τον περασμένο Μάρτιο όπου έκανα και τις πρώτες εμφανίσεις μόνη μου. Νόμιζα μέχρι πρόσφατα ότι σε αυτό είχα κάνει λάθος κι ότι μάλλον θα έπρεπε να είχα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία με χίλιους τρόπους όμως στην πραγματικότητα μπορεί και να μην ήμουν έτοιμη. Τώρα πλέον που αισθάνομαι έτοιμη κάνω μάλλον θαρραλέα πια ό,τι μου ‘ρθει. Τρία χρόνια μετά από τους «Λαβύρινθους»,  αν συμφωνήσουμε ότι έκαναν κάποια αίσθηση, παρουσιάζω ηλεκτρικό ήχο, ατμοσφαιρικό ή «γκαζάτο» με στίχους, εύχομαι, απλούς και άμεσους.  Είναι τόσο διαφορετικό από αυτό που πρώτοπαρουσίασα κι από αυτό που μάλλον θα περίμενε κανείς. Επίσης πήρε αρκετό χρόνο…Αν κρίνετε πως αυτό το βήμα λειτούργησε εντέλει θετικά μακάρι κι ευχαριστώ ειλικρινά.

Δεν είσαι απλώς ερμηνεύτρια, είσαι τραγουδοποιός. Αυτό είναι κάτι που ενισχύει την αυτοπεποίθησή σου είτε στη σκηνή είτε στο πως κινείσαι στον χώρο του τραγουδιού;
Νομίζω ότι μου δημιουργεί ασφάλεια επειδή προκύπτει πηγαία κι αν με αγχώνει κάτι είναι πως δεν ξέρω αν έχω την αντίληψη να κρίνω τι πρέπει και τι όχι να μοιραστώ. Συνήθως όταν κάτι δεν είναι καθόλου σωστό το καταλαβαίνω διαισθητικά. Όταν απ’ την άλλη ερμηνεύω κομμάτια άλλων αγχώνομαι να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες τους και χάνομαι.  Έχει όμως να κάνει και με το τραγούδι. Ο «Άγριος τσακωμός» ή το «Σαν να με αγαπάς», κομμάτια που έγραψε ο Σταμάτης Μορφονιός νιώθω πως ταιριάζουν απόλυτα σ εμένα. Χαίρομαι που υπάρχουν και μακάρι να έρθουν κι άλλα τέτοια στον δρόμο μου.

Μέσα από τη μέχρι τώρα διαδρομή υπάρχει κάτι που θεωρείς ότι σε δυσκόλεψε και το έχεις πλέον ξεπεράσει και κάτι που ήθελες να πετύχεις και το έχεις καταφέρει;
Αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι κι αλλάζω συνέχεια. Αυτό τον καιρό δυσκολεύομαι συχνά να συντονιστώ και να συνδεθώ με τις στιγμές. Συνήθως το live ξεκινάει κι εγώ αρχίζω να συντονίζομαι ψυχικά και σωματικά μετά από τα πρώτα 4-5 κομμάτια. Όσο το σκέφτομαι αυτό με ταράζει. Τώρα πια επίσης συνειδητοποιώ ότι πριν κάνω την μπάντα μου μάλλον δεν συντονιζόμουν καν. Απλώς έτσι νόμιζα. Τις φορές που έχω καταφέρει να συνδεθώ εξ αρχής με τη μουσική, τους μουσικούς, τους ακροατές και το σύμπαν έχω αισθανθεί την εμπειρία σχεδόν μεταφυσικά. Αυτός είναι ο απόλυτος στόχος για εμένα στην παρούσα φάση.

Τι πρόκειται να ακούσουμε στις «Μωβ Καληνύχτες» και τι περιμένεις από τον κόσμο της Θεσσαλονίκης;
Θα ακούσετε κομμάτια του πρώτου και του δεύτερου δίσκου μου, όπως και διασκευές κομματιών που αγαπάω πολύ. Είναι μια παράσταση ιδιαίτερη, νομίζω, που ξεκίνησε στην Αθήνα, πήγε ανέλπιστα καλά κι αποφασίσαμε να την παρουσιάσουμε κι εκτός Αθηνών. Είναι η πρώτη φορά για εμένα που παίζω στην Θεσσαλονίκη με την μπάντα μου και το περιμένω με απερίγραπτη αγωνία. Οι Θεσσαλονικείς είναι από τους λίγους που βρίσκονται μέσα στην εποχή μας στα μουσικά ακούσματα. Τα πιο ωραία live των τελευταίων ετών για εμένα τα έχω δει εκεί. Το «Έλα λίγο πιο κοντά» που είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από τον νέο δίσκο, το έγραψα στην Θεσσαλονίκη πέρυσι τον Μάιο. Αυτή η πόλη με ξεμυαλίζει και με φορτίζει συναισθηματικά.

Θα ήθελες να μοιραστείς κάποια νέα σου σχέδια;
Κυκλοφόρησε ο δίσκος «Μωβ καληνύχτες» πριν από λίγους μήνες κι όλη μου η προσοχή κι η αγάπη αυτή την περίοδο είναι στις παραστάσεις μας. Θα επιστρέψουμε στις Αθήνα για δυο τελευταία live, 22 και 29 Μαρτίου, και μετά συνεχίζουμε όπου μας θέλουνε (γέλια).

INFO
Παυλίνα Βουλγαράκη – Μωβ Καληνύχτες

Ζωντανή Μαύρη Τρύπα (Βαίου 5, Λαδάδικα)
Παρασκευή 16 Μαρτιου
Προσέλευση: 21:30
Τηλ κρατήσεων: 2310510081
Εισιτήριο θεάματος: 10€, 8€ (φοιτητικό,ανέργων)