Όλοι γνωρίζουμε τον Νουσρέτ Γκοκτσέ. Τον Τούρκο Σεφ που μέσα από το ίντερνετ έγινε γνωστός τοις πάσι κι ο κόσμος δε βλέπει την ώρα να επισκεφτεί κάποια στιγμή το εστιατόριό του.
Nousr-et
Η μεγάλη δημοτικότητα που απέκτησε από το διαδίκτυο ο Γκοκτσέ, όπως ήταν επόμενο, βοήθησε σε μεγάλο βαθμό και τη δουλειά του. Πλέον, ο γνωστός σε όλους ως Salt Bae, έχει ανοίξει ένα εστιατόριο στο κεντρικό Μανχάταν, το Nousr-et. Και το Nousr-et βρίσκεται παντού σε όλο το κόσμο.
Βέβαια, όταν αποφασίζει κανείς να αφήσει τη γειτονιά και να παίξει μπάλα με τα μεγάλα παιδιά, θα αντιμετωπίσει και τις απαραίτητες δυσκολίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο κριτικός Στιβ Κουόζο, ο οποίος δήλωσε πως έφυγε νηστικός, μολονότι πλήρωσε 417$ για ένα γεύμα τριών ατόμων.
Η κριτική της Kate Krader
Μια κριτικός γεύσης, η Kate Krader, με αφορμή όσα είχε ακούσει και διαβάσει, αποφάσισε να επισκεφτεί κι εκείνη το Nousr-et, για να κρίνει από μόνη της και να μας παρουσιάσει την εμπειρία της.
Η εμπειρία της λοιπόν παρουσιάζεται παρακάτω. Και ομολογουμένως δεν ήταν πολύ καλή εμπειρία.
«Το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς όταν μπαίνει στο εστιατόριο είναι ένα κυκλικό μπαρ που περιβάλλεται από κόκκινα βελούδινα σχοινιά και είναι γεμάτο από μπάρμαν με δερμάτινες ποδιές. Θα μπορούσε να βρίσκεται κανείς σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Από πάνω είναι μια τεράστια γελοιογραφία του σεφ που ρίχνει αλάτι στον αέρα. Στη λίστα των κοκτέιλ μπορεί να βρει κανείς το #Saltbae Old Fashioned, φτιαγμένο με σιρόπι από τζίντζερ και σκωτσέζικο ουίσκι – αρκετά καλό αλλά πανάκριβο στα 17 ευρώ. Ωστόσο, το πραγματικό του κόστος είναι 21 ευρώ – το εστιατόριο προσθέτει μια χρέωση υπηρεσιών 18% αλλά δε θα το γνωρίζατε αν δεν ρωτήσετε γιατί δεν φέρνει απόδειξη για κάθε είδος που θα παραγγείλετε.»
«Σχεδόν αμέσως μόλις καθίσετε, θα έρθει ο τύπος που περιστρέφει ένα δίσκο με «κρέας σούσι». Αν δεν είστε καλοί στο να λέτε όχι, θα βρεθείτε να παρακολουθείτε μία παράσταση μαγειρικής κρέατος που περιλαμβάνει λεπτά τυλιγμένα νωπά φιλέτα γύρω από ελάχιστα μαγειρεμένα κομμάτια κρέατος με ελάχιστα καρυκευμένο ρύζι, τα οποία τα «καίει» με ένα φλόγιστρο για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Είναι μια προειδοποίηση για να βγάλουν οι επισκέπτες τα κινητά τους τηλέφωνα και να τραβήξουν φωτογραφίες (και ίσως μια προειδοποίηση για να μαζέψουν τα μαλλιά τους σε αλογοουρά, αν είναι μακριά).»
«Αυτό, βέβαια, δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το αποτέλεσμα όταν κάνει την εμφάνισή του ο σεφ με το στυλ- υπογραφή του: γυμνασμένος, με ένα λευκό άσπρο μπλουζάκι με λαιμόκοψη. Είναι σαν να μπαίνει στην αίθουσα η Ριάνα. Αρχικά δεν κάνει την χαρακτηριστική του κίνηση με το αλάτι. Ο Salt Bae απλά περνά από το χώρο και χαιρετά τον κόσμο. Ο καλεσμένος μου κι εγώ ανησυχούμε, μάλιστα, μήπως η απειλή του υγειονομικού τμήματος τον ανάγκασε να σταματήσει την χαρακτηριστική κίνησή του.
«Πολλά έχουν αλλάξει από την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του εστιατορίου του. Το νερό βρύσης αρχικά δεν ήταν διαθέσιμο. Τώρα πλέον υπάρχει, αλλά πρέπει να το ζητήσετε. Τα μπέργκερς αρχικά σερβίρονταν χωρίς συνοδευτικό. Τώρα το πιάτο έρχεται με συνοδεία τσιπς πατάτας.»
«Το πιο σημαντικό όμως, είναι πως οι σεφ σταμάτησαν να μαγειρεύουν υπερβολικά πολύ το κρέας. Τα πρώτα δημοσιεύματα έλεγαν, πως ασχέτως του πώς θα το ζητήσεις, το βόειο κρέας ερχόταν καλοψημένο. Τώρα μπορείς όντως να ζητήσεις ένα medium rare και να το πάρεις. Κάτι άλλο που κοστίζει ακριβά είναι οι τηγανιτές πατάτες (12 ευρώ). Κι από τη στιγμή που φέρνουν πατατάκια με την μπριζόλα, μπορείτε και να μην παραγγείλετε. Αν και ο σερβιτόρος θα σας προτείνει πουρέ πατάτας, επίσης με κόστος 12 ευρώ. Ακόμη, το μενού αποτελείται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από βόειο κρέας – δεν υπάρχει καθόλου κοτόπουλο.»
Όπως όλοι όμως, όσοι επισκέπτονται το συγκεκριμένο εστιατόριο περιμένουν να δοκιμάσουν το κρέας και να δουν την παράσταση του Τούρκου σεφ. Η πλειοψηφία του βόειου κρέατος είναι wagyu που υπάρχει σε μια βιτρίνα επάνω σε έναν πάγκο κρεοπωλείου στη μέση της τραπεζαρίας.
Η μπριζόλα των 80 ευρώ, είναι λίγο λεπτή – δεν μπορείτε να επιλέξετε το βάρος της, αν και κάποιες από αυτές κόβονται ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που θα την γευτούν. Εκτός από το μέγεθος, είναι αρκετά μαλακή και εξαιρετικά καραμελωμένη. Το μπιφτέκι των 24 ευρώ είναι επίσης, μια καλή επιλογή. Είναι αρκετά χοντροκομμένο και με μεγάλη αναλογία κρέατος. Αυτά, βέβαια, είναι και τα οικονομικότερα πιάτα στο μενού. Υπάρχει επίσης το saslik (τούρκικα μαριναρισμένα και πικάντικα κομμάτια βόειου κρέατος) για 56 ευρώ, μια πιατέλα με αρνίσιο κρέας για 200 ευρώ και το πιο σημαντικό: το πιάτο υπογραφή του Saltbae, το ψητό βόειο κρέας με μουστάρδα για 217 ευρώ.
«Θέλεις φυσικά, να το μισήσεις το μέρος. Υπάρχουν καλύτερα, λιγότερο ακριβά εστιατόρια που σερβίρουν μπριζόλα, λίγα τετράγωνα μακριά.»
«Ωστόσο, όταν εμφανίζεται ο Salt Bae για να κόψει και να αλατίσει την μπριζόλα μας, είναι ντροπιαστικά συναρπαστικό. Ο Τούρκος σεφ ποζάρει για ατελείωτες φωτογραφίες. Εκτός από ελάχιστα λόγια που μπορεί να ανταλλάξει με τους θαμώνες, είναι μια σιωπηρή παρουσία. Δεν φαίνεται σαν να είναι ιδιοκτήτης του εστιατορίου. Είναι περισσότερο σαν ένας καλλιτέχνης που εργάζεται με εμπειρία. Όλοι οι πελάτες, που αποτελούνται σε αναλογία 50 – 50 από γυναίκες και άνδρες επιχειρηματίες και τουρίστες με επώνυμα ρούχα, βγάζουν τα τηλέφωνά τους για να τραβήξουν φωτογραφίες. Κι αυτό, ίσως, σε κάνει να ξεχάσεις για λίγο τον λογαριασμό που θα σου έρθει στο τέλος».
πηγή: Bloomberg Pursuits
