Συνεχίζουμε μία διαδρομή που αντέχει στον χρόνο με το τρίτο μέρος του αφιερώματός μας για τις ιστορικές ταβέρνες της Θεσσαλονίκης, εκεί που έχει γραφτεί – και συνεχίζει να γράφεται – ένα σημαντικό κομμάτι της γαστρονομικής αλλά και πολιτιστικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Η αύρα άλλων εποχών συναντά τη δική μας εποχή χωρίς να αλλοιώνεται.

Γράφει ο Κώστας Γιάντσιος

Η αυθεντική ελληνική ταβέρνα σημαίνει απλό, νόστιμο φαγητό και μία ατμόσφαιρα ιδανική για συζητήσεις, λαϊκή μουσική, ενίοτε και ζωντανή, και προσωπική επαφή με τους ιδιοκτήτες, τους σερβιτόρους που ξέρουν τις προτιμήσεις των συχνών θαμώνων. Συχνά οι ταβέρνες έχουν και μια – δυο σπεσιαλιτέ. Μπιφτεκάκια, σουτζουκάκια, τηγανιά, μπριζολάκια, ίσως κανένα κοντοσούβλι αλλά και χειροποίητες «αλοιφές». Πιάτα για τα οποία έχουν λόγο να «περηφανεύονται» και αυτός δεν είναι άλλος από την προτίμηση των πελατών τους για χρόνια. Ποιος καλύτερος κριτής;

Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας…

Ταβέρνα Νικηφόρος
Θερμαϊκού 23, Βυζάντιο

Για περισσότερα από 40 χρόνια η ταβέρνα «Νικηφόρος» συνδυάζει την ποικιλία με την ποιότητα και τη γεύση με την εξυπηρέτηση. Αυτό εξάλλου, είναι και κάτι που φαίνεται από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείτε εκεί. Ειδικεύεται στο κρέας με μοσχαρίσιες κοπές, όπως Σπαλομπριζόλα, μπον φιλέ, ribeye, T-bone steak αλλά και προτάσεις σε χοιρινό, κοτόπουλο, αρνί ενώ Παρασκευή με Κυριακή δε λείπουν και οι σούβλες. Από τα must ο χειροποίητος γύρος και η τσιγεροσαρμάδες. Τυριά, «αλοιφές» και ορεκτικά έρχονται να συμπληρώσουν τη γευστική πρόταση του «Νικηφόρου», που κρατάει τόσα χρόνια ψηλά τον πήχη της ποιότητας.

Δόμνα
Αθανασίου Διάκου 39, Αγ. Παύλος, Άνω Πόλη

Ιστορική ταβέρνα στην Άνω Πόλη με πολλές ανθρώπινες ιστορίες και σε διαφορετικές εποχές να έχουν δημιουργήσει τον μύθο της. Ξεκίνησε το 1943 ως μπακάλικο που σέρβιρε και κανένα μεζέ, εικόνα συνηθισμένη για την εποχή εκείνη και από το 1952 ονομάστηκε «Δόμνα». Προσωπικότητες της τέχνης και της πολιτικής, θαμώνες πιστοί και σταθεροί, πάντοτε στέκι μουσικών και κάπως έτσι, μαζί με τους μεζέδες και το κρασί, η ιστορία συνεχίζεται.

Δόξα
Αποστόλου Παύλου 25, κέντρο

Το όνομά της προέρχεται από τη «Δόξα Δράμας», την αγαπημένη ομάδα των ιδιοκτητών κάτι που γίνεται αντιληπτό και στον χώρο. Ξεκίνησε το 1968 και τώρα βρίσκεται στα χέρια της τρίτης γενιάς, έχοντας εξελιχθεί από καφενείο σε ταβέρνα με διάφορες σπεσιαλιτέ, όπως η τηγανιά, τα λουκάνικα αλλά και το συκώτι.

Τα Κουμπαράκια
Εγνατίας 140, κέντρο

Άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση ταβέρνας – εστιατορίου που έχει ταΐσει γενιές από το 1976. Μπορείτε να επιλέξετε θαλασσινά και ψαρικά αλλά και πιάτα με κρέας. Επίσης από το μενού δε λείπουν και επιλογές σε μαγειρευτά. Το προτιμούν και οικογένειες, κάτι που δείχνει ότι εδώ ευχαριστιούνται το καλό φαγητό μικροί και μεγάλοι. Θα το βρείτε (σχετικά) κρυμμένο πίσω από το παρεκκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Πήρε και Βραδιάζει
Ομήρου 7, Κάτω Τούμπα

Έχει και η Τούμπα τα δικά της ιστορικά στέκια και ένα από τα πιο γνωστά είναι το “Πήρε και Βραδιάζει”. Λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1944 και είναι γνωστό για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του, τις βραδιές με ζωντανή λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική από διάφορα σχήματα αλλά και για τα πιάτα του. Σουτζουκάκια, λουκάνικα, συκώτι αλλά και θαλασσινά ενώ υπάρχουν και πιάτα ημέρας, χειροποίητα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα, μελιτζάνες και πιπεριές ελαφρώς πικάντικες και πολλές ακόμα εμπνεύσεις.

Το Ρέμα
Πασαλίδη 2, Παπάφη, Τούμπα

Άλλο ένα στέκι γνωστό όλα αυτά τα χρόνια και για την όμορφη βεράντα του ιδιαίτερα δημοφιλή για τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές βραδιές με νόστιμα πιάτα, μεζέδες, που κρατάει τη σταθερή του αξία από το 1985. Χορταστικές μερίδες και φροντισμένα παραδοσιακά αλλά και με νέα ματιά πιάτα σ’ ένα μενού που το κλασσικό συναντάει νέες τεχνικές.

 

Διαβάστε το πρώτο μέρος ΕΔΩ

Διαβάστε το δεύτερο μέρος ΕΔΩ

Ακολουθήστε το project FOODKG.gr στα social media: facebook / instagram