Όλοι μας κάπου, κάποτε έχουμε ακούσει για τους μύθους που συνοδεύουν χρόνια ολόκληρα το κτίσμα επί της Βασιλίσσης Όλγας στον αριθμό 261-263 ή αλλιώς το «Στοιχειωμένο Σπίτι». Μάλιστα, πρόκειται για έναν από τους πιο διαδεδομένους αστικούς μύθους της πόλης.
Η ιστορία του κτιρίου
Η ιστορία του κτιρίου ξεκινά το 1919, όταν και κτίστηκε. Τα προβλήματα με το εν λόγω σπίτι ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή, αφού ο δεύτερος όροφος του σπιτιού κατέρρευσε δυο φορές το 1919, πριν ολοκληρωθεί το χτίσιμο και οι μελέτες έδειξαν ότι ήταν «κομμένο το μπετόν».
Σαν σύμπτωση θα έλεγε κανείς, σήμερα, ο δεύτερος όροφος είναι γκρεμισμένος ακριβώς στα ίδια σημεία που γκρεμιζόταν και τότε!
Η ταυτότητα του κτιρίου
Αναφορές λένε ότι το κτίσμα επί της Βασιλίσσης Όλγας ήταν αρχικά ένα καζίνο το οποίο επισκεπτόντουσαν πολλοί Εβραίοι.
Έπειτα, όμως, από κάποια χρόνια, την εποχή της κατοχής, φημίζεται πως έγινε κέντρο βασανιστηρίων για πολλούς Εβραίους, µε αποτέλεσμα το σπίτι να έχει θεωρηθεί από πολλούς μέρος με αρνητική ενέργεια. Το σπίτι αυτό το συνοδεύει μια μεγάλη παλιά κατάρα και όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
Ερχόμενοι στη δεκαετία του ’80, η ιστορία θέλει δύο εργολάβους να αναλαμβάνουν την κατεδάφισή του. Όμως, την ημέρα που υπέγραψαν τα συμβόλαια για το ξεκίνημα της εργολαβίας, ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας για Αθήνα, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο από όσους χάθηκαν σε αυτό βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Πνεύματα νεκρών που βρίσκονται εγκλωβισμένα στη διάσταση µας, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τον άδικο τρόπο που πέθαναν.
Μία άλλη ιστορία θέλει μια οικογένεια τσιγγάνων να είχε νοικιάσει τον πρώτο όροφο ως κατάλυμα για να μείνει κάποιες μέρες. Το ίδιο βράδυ, όμως, έφυγαν χωρίς να πουν τίποτα σε κανέναν. Ειπώθηκε, πως ακούγανε τρομερούς θορύβους και ουρλιαχτά να έρχονται από τα δωμάτια και από το ανεξερεύνητο υπόγειο.
Μυστηριώδης παραμένει η ιστορία ενός φωτογράφου Θεσσαλονικιού, ο οποίος πήγε να φωτογραφίσει το οίκημα. Δεν μπόρεσε, όμως, διότι ένιωσε σύρματα να πιέζουν το στομάχι του και η φωτογραφική του μηχανή έπεσε κι έσπασε. Τότε αποφάσισε να ηχογραφήσει ήχους με ένα μαγνητοφωνάκι που πάντα κουβαλούσε μαζί του. Αργότερα, έβαλε να ακούσει και πάλι την κασέτα. Ανάμεσα στη βουή από τα αμάξια της Βασιλίσσης Όλγας και τα γαβγίσματα ενός σκύλου, υπήρχε ένα «κενό» 7 δευτερολέπτων. Ξαναέβαλε την κασέτα να ακούσει πιο προσεχτικά και άκουσε κάτι σαν βαριά βήματα να σέρνονται και να πλησιάζουν, αλλά και κάτι ψιθύρους που δεν καταλάβαινε τι έλεγαν.
Κατά καιρούς ακόμη είχε ειπωθεί πως τα βράδια ακούγονται περίεργοι θόρυβοι, κραυγές που στοιχειώνουν την σκέψη των γύρω κατοίκων, κρύσταλλα που σπάνε, καθώς και φώτα που αναβόσβηναν μόνα τους, ρίχνοντας περισσότερο σκοτάδι στην όλη υπόθεση.
Ίσως όλα αυτά να είναι μυθεύματα των κατοίκων της περιοχής και άλλων που θέλουν να τροφοδοτήσουν με φόβο και μυστήριο τη φαντασία ατόμων που δεν αφήνουν τέτοια περιστατικά απαρατήρητα. Ίσως πάλι να είναι εν μέρει αλήθεια. Η αλήθεια είναι μια υπόθεση προσωπική και ο καθένας έχει τη δική του.
Με πληροφορίες από το pronews.gr
