Όταν καλείς δύο κωμικούς όπως ο Cain και ο Mikeius στο τηλέφωνο, στη μέση της περιοδείας τους, λίγο πριν επισκεφθούν τη δεύτερη από τις 10 πόλεις που πρόκειται να κάνουν στάση, περιμένεις να σηκώσουν το ακουστικό σε κάποιο αμάξι, στο διάλειμμα μιας πρόβας ή σε οποιοδήποτε μισάρωο βρουν ελεύθερο για να σου μιλήσουν. Τους πέτυχα στα Γιάννενα, όπου μετά από 3-4-5 αποτυχημένες προσπάθειες τηλεφωνικής σύνδεσης και με το αίσθημα ότι βρισκόμαστε στο μέσο κάποιας επικοινωνίας με δημόσια υπηρεσία, μου μίλησαν για τα πάντα. Από το «Δεν πετάμε τίποτα», το tour τους που σήμερα το βράδυ φτάνει στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ, μέχρι το stand up και το YouTube στην Ελλάδα του σήμερα. Όταν η συνέντευξη τελείωσε και τους ζήτησα να μου στείλουν μια κοινή φωτογραφία, η εικόνα που είχα στο μυαλό μου τη στιγμή που μιλούσαμε δεν είχε καμία σχέση με αυτή που αντίκρισα.
Σε τι φάση βρίσκουμε τον καθένα προσωπικά;
Mikeius: «Εγώ είμαι σε μια περίεργη φάση που έχω μεταναστεύσει Αγγλία εδώ και κάνα εξάμηνο, στο Λονδίνο. Οι δουλειές μου είναι ίδιες κανονικά, δηλαδή συνεχίζω το YouTube απλά εδρεύω εκεί. Οι παραστάσεις μου stand up comedy είναι στην Αγγλία για τους ομογενείς. Ξεκινάει όπου να ναι η επόμενη σεζόν του What The Fact?!, της επιστημονικής εκπομπής μου, η οποία βγαίνει και σε μορφή βιβλίου στις 13 Νοεμβρίου.
Cain: Εγώ είμαι σε φάση που έχω γυρίσει Θεσσαλονίκη, συνεχίζω παραστάσεις stand up comedy και ασχολούμαι με book reviews.
Mikeius πώς βλέπεις το κοινό των ομογενών σε σχέση με την Ελλάδα;
Το κοινό του stand up comedy διαφέρει στο Λονδίνο και λόγω ηλικίας. Δεν υπάρχει κανένας κάτω των 18. Είναι όλοι φοιτητές και πάνω. Ο μέσος όρος ηλικίας είναι πιο ανεβασμένος, οπότε εκ των πραγμάτων είναι λίγο πιο ψύχραιμοι, είναι λίγο πιο κυριλέ, λίγο πιο διακριτικοί με το celebrity σου. Δε σε κυκλώνουν για φωτογραφίες, απλά σου πιάνουν κουβέντα, σου σφίγγουν το χέρι και φεύγουν. Είναι πολύ πιο ήρεμα, δεν είναι τόσο γήπεδο.
Από πότε γνωρίζεστε;
Mikeius: Είχαμε φέρει τον Cain σε μια συνέντευξη στην Αθήνα για μια webradio εκπομπή που κάναμε, podcast, 2013 το πολύ. Είχαμε μια ραδιοφωνική εκπομπή με έναν κολλητό μου και είχαμε φέρει stand up καλεσμένο τον cain cain cain τότε.
Cain: Και ο Mikeius δεν έδειχνε το πρόσωπο του τότε οπότε είχα πουλήσει πολύ μούρη σε όλη την παρέα.
Cain ποιο είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό του Mikeius; Mikeius ποιο είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό του Cain;
Mikeius: Είναι Κουμουνιστής
Cain: Και μόλις άκουσες έναν δεξιό να μιλάει.
Ποια είναι η πιο γαμάτη και η πιο τραγική στιγμή που θυμάστε σε stand up comedy
- Cain: Σε ένα line up, δεν ήμουν μόνος εγώ, θυμάμαι ότι είχε κατουρηθεί ένας άνθρωπος από τα γέλια.
- Mikeus: Α του είχαν φύγει σταγονίτσες;
- Cain: Όχι είχε κατουρηθεί δε του είχαν φύγει σταγονίτσες
- Mikeius: Ωωωωω!
Ναι, πήγε ξαναγύρισε και εμείς καταλάβαμε μια κίνηση. Όταν γύρισε μετά είπε «παιδιά κατουρήθηκα και ήρθα». Αυτό είναι και γαμάτο και άθλιο μαζί.
Mikeuis: Οι γαμάτες έχουν την τάση να μοιάζουν όλες μεταξύ τους αλλά οι άθλιες, η κάθε μία είναι μια ξεχωριστή χιονονιφάδα για συγκεκριμένο λόγο. Μία που θυμάμαι ότι ήταν πολύ χάλια ήταν στο Διδυμότειχο. Πρώτες χρονιές τότε, πρώτη περίοδος stand up. Ήμασταν ρε φίλε τέρμα θεού και πολλά πιτσιρίκια που απλά μας βλέπανε στο YouTube και ήταν φαν, δε ήξεραν καν τι είναι το stand up comedy, είχαν έρθει για να μας δουν από κοντά και να βγάλουν και καμιά selfie. Δεν υπάρχει σκηνή, είναι ένα παρκέ, είμαι κυριολεκτικά στο ίδιο επίπεδο με το κοινό και (έχεις δει το ύψος μου με βλέπει κυριολεκτικά η πρώτη σειρά και κανείς άλλος) και ρε φίλε οι τύποι νομίζουν ότι δεν είναι παράσταση. Είσαι στο πάτωμα και όχι σε σκηνή. Δεν υπήρχαν φώτα, ήταν λες και ένας θαμώνας του μαγαζιού απλά μίλαγε. Οι μισοί μιλάγανε μεταξύ τους, οι άλλοι μισοί κάνανε πέσιμο, υπήρχε ένας κύκλος γύρω μου που άκουγε και οι πίσω που ούτως ή άλλως δε βλέπανε, απλά επιστρέψανε στο μαγαζί.
Και κάποια στιγμή ενώ έκανα stand up, ανέβαιναν άνθρωποι και με παίρνανε αγκαλιά.
«Σε μια φάση ανεβαίνει ένας πιτσιρικάς και μέσα στη μέση του κειμένου αρχίζει και βγάζει selfie. Τη βγάζει και σηκώνεται φεύγει. Σε φάση εγώ την έβγαλα τη seflie τώρα ντάξει ά γαμήσου κοντέ».
Πείτε μας λίγα λόγια για το «Δεν πετάμε τίποτα», τι θα δει ο κόσμος στη Θεσσαλονίκη;
Mikeius:Το δεν πετάμε τίποτα είναι αναφορά στα κείμενα. Δεν πετάμε κανένα κείμενο, όλα τα κείμενα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να γελάσει ο κόσμος, αυτό είναι το concept.
Cain: Έχουμε κείμενα και κάποια που μας άρεσαν, κάποια που είμαστε και συναισθηματικά δεμένοι.
Mikeius: Το πιο ωραίο όταν είσαι σε tour και έχεις καινούριο κείμενο είναι ότι το τεστάρεις κάθε βράδυ, έχεις και έναν άλλον στανταπά να ακούει τα κείμενα σου και το βελτιώνεις κάθε φορά, δηλαδή μέχρι το τέλος του tour θα έχουμε φτιάξει και οι δύο λίγο καλύτερα τα κείμενα μας. Αυτό είναι πάρα πολύ καλό.
Δηλαδή μετά από κάθε «σταθμό» ανάλογα με τις αντιδράσεις του κόσμου μπορείς να αλλάξεις κάποια;
Cain: Τα κείμενα που παίζουμε δεν είναι work in progress. Είναι κείμενα τα οποία τα έχουμε δοκιμάσει σε πρώτο στάδιο, τα έχουμε παίξει, ξέρουμε πως είναι, ποια είναι η δυναμική τους απλά όποιο κείμενο και να παίξω, ακόμη και το πρώτο που είχα γράψει πριν 6 χρόνια, πάντα θα βρίσκω κάτι να το εξελίσσω. Πάντα χωράει κάτι ακόμη ή βγάζεις κάτι. Ακόμη και τελευταία στιγμή μπορεί να σου έρθει μια ιδέα και να το διαφοροποιείς ελάχιστα. Δεν είναι ότι μας είδε κάποιος στην πρώτη παράσταση της περιοδείας και άμα έρθει στην τελευταία θα δει μια τελείως διαφορετική παράσταση. Είναι πράγματα που μπορεί να τα καταλαβαίνουμε περισσότερο εμείς.
Παίζει αυτό; Το να έρχεται ο άλλος μόνο και μόνο για να πιει τον καφέ του και να μη δίνει σημασία;
Mikeius: Ναι παίζει. Ντάξει τώρα τελευταία παίζουμε σε θέατρα και κάνει τη διαφορά. Το να παίζεις σε μπαρ από το να παίζεις σε θέατρο είναι τελείως διαφορετικό.
Cain: Απλά ξέρεις επειδή υπάρχει πλέον σκηνή στην Ελλάδα stand up comedy, όλοι οι κωμικοί που κάνουν παραστάσεις σε μπαρ κλπ πλέον ξέρουν που θα πάνε, που θα απευθυνθούν, γνωρίζουν πολύ καλύτερα πώς να στήσουν μια παράσταση και όλα αυτά αποτρέπονται, με τον τρόπο που θα μιλήσεις στο κοινό και με τον μαγαζάτορα που πρέπει να έχει το νου του. Πλέον δε γίνονται τόσο συχνά αυτά, παλαιότερα ήταν περίεργα. Σε φάση «Εγώ πίνω το ποτό μου δε με νοιάζει ποιος είσαι και τι κάνεις». Και δεν είναι ότι θα είναι πολλοί αυτοί, ένας να είναι μέσα στο μαγαζί και μπορεί να σου χαλάσει την παράσταση.
Mikeius: Τι νομίζεις δε μου χουνε φωνάξει «Κάνε ΜΠΡΑΦ, την ώρα που εγώ προσπαθώ να θυμηθώ το κείμενο μου για να κάνω perform;
YouTube ή Stand up Comedy; Τι προτιμάτε και ποια είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;
Mikeius:
«Το Ελληνικό stand up είναι καλύτερο από το Ελληνικό YouTube αυτή τη στιγμή, μακράν».
Παρόλο που έχουμε πολύ λίγους στανταπάδες για τον πληθυσμό της χώρας, οι λίγοι αυτοί είναι φοβεροί. Το Ελληνικό YouTube έχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα ποιότητας αλλά είναι και κάτι που ο καθένας μπορεί να κάνει με την κάμερα του κινητού του. Στο Stand up πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία. Εγώ προτιμώ να κάνω YouTube από το να κάνω stand up. Εντάξει, τα αγαπώ και τα δύο αλλά αν μου έβαζες ένα όπλο στον κρόταφο για να διαλέξω μόνο ένα, ναι θα διάλεγα το YouTube.
Είναι λίγο πιο εύκολο το YouTube;
Mikeius: Το YouTube είναι λίγο πιο ασφαλές, αν δε του αρέσει κάποιου το βίντεο σου κάνει dislike και το dislike το βλέπεις από το σπίτι σου με την ασφάλεια σου, με το βρακί σου, στο γραφείο σου. Το dislike την ώρα του stand up έχει τη μορφή του δε γελάω και έχω σταυρωμένα χέρια. Το οποίο σε καταστρέφει.
Cain: Εγώ είχα τρέλα με το σταντ απ από πάντα. Δηλαδή ήθελα να το κάνω και είμαι πολύ τυχερός που όταν έφτασε η ηλικία που μπορούσα να το κάνω άρχισε να ανθίζει στην Ελλάδα και μου έκατσε πάρα πολύ καλά. Από εκεί και πέρα μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω βιντεάκια στο YouTube αλλά αν ήταν να διαλέξω θα διάλεγα το stand up με κλειστά τα μάτια. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα βίντεο αλλά η επαφή με το κοινό, το να γράφω κείμενα και να τα παίζω είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Είστε και οι δυο «κάφροι». Έχει τύχει να κάνετε κριτική σε κάτι, να σας πει κάποιος κάτι μετά και να το μετανιώσετε; Να πείτε αυτό δεν έπρεπε να το κάνω;
Mikeius: Όχι ποτέ, αν μετανιώσουμε για κάτι θα το κάνουμε μόνοι μας δικέ μου. Ας πούμε αν αναφέρεσαι στο ΜΠΡΑΦ ειδικά, είναι εκπομπή που την έγραψα πριν δέκα χρόνια, ήμουν σε άλλη ηλικία κλπ. Αν είναι να μετανιώσω εγώ κάτι μόνος μου για το περιεχόμενο ναι, αλλά ποτέ δεν έχει τύχει να με μεταπείσει κάποιος για υλικό μου. Έτσι μπορώ να το φανταστώ, αλλά προσπαθώ να θυμηθώ κάποια φορά που να έχω μετανιώσει ακόμη και χωρίς να το πω, να το κρατήσω για τον εαυτό μου, και όχι, ξέρω τον εαυτό μου, ξέρω τις απόψεις μου και αυτό.
Κωμικός στην Ελλάδα και Λεφτά. Τι έχετε να πείτε σε έναν άνθρωπο που γουστάρει να κάνει stand up, να κάνει βιντεάκια, ξέρει ότι θέλει μεράκι, χρόνο, ενέργεια, βγαίνει δύσκολα αλλά θέλει να το κυνηγήσει;
Cain:
«Να το κυνηγήσει. Να σου πω κάτι; Η σκηνή είναι εδώ ,έχει open mic που μπορεί να πάει να παίξει, δε χρειάζεται να κλείσει ένα μαγαζί από μόνος του και να βλέπει ότι δεν έχει ασφάλεια για να παίξει τα κείμενα του. Μπορεί να εμφανίζεται για να δει αν του αρέσει και είναι πάρα πολλοί κωμικοί που για χρόνια έκαναν κι άλλες δουλειές παράλληλα, μέχρι να χτίσουν κοινό και να γίνουν καλοί και μετά από εκεί και πέρα πέταξαν ελεύθεροι και είπαν από εδώ και πέρα θα κάνω μόνο παραστάσεις».
Mikeius: Από τη στιγμή που είπες τη λέξη stand up και λεφτά ρε παιδί μου, ξέρεις, είναι μαθηματικά. Για να μπορείς να ζεις από αυτό και να μην έχεις παράλληλη δουλειά, στην ουσία πρέπει να βάλεις πολύ κόσμο στην αίθουσα. Γιατί κρατάς ποσοστό από τα εισιτήρια, ή κρατάς κάποια ανταμοιβή μεγάλη, αν γεμίσεις κάποιο μαγαζί μπορεί να πάρεις καλύτερη αμοιβή.
«Για να γεμίσεις κόσμο πρέπει να γίνεις δημοφιλής και για να γίνεις δημοφιλής πρέπει να είσαι συνέχεια στο κουρμπέτι, στο κύκλωμα».
Οπότε αν το δεις σαν επάγγελμα, ότι 8 με 10 ώρες την ημέρα θα ασχολούμαι με αυτό το πράγμα, τότε εντάξει κάτι γίνεται.
Άρα μετά από ένα σημείο μπορεί να ξεκίνησε σαν χόμπι αλλά να έγινε δουλειά;
Mikeius: Ναι, δουλειά κανονική, ξυπνάς κανονικά το πρωί, φοράς τα κανονικά σου ρούχα και πας και γράφεις 8 γαμημένες ώρες. Ή κάνεις πρόβα ή κάνεις promotion. Είναι το επάγγελμα σου, στην ουσία μανατζάρεις τον εαυτό σου.
Πείτε μου λόγους για να μη γίνει κάποιος stand up comedian στις μέρες μας
Mikeius: Εντάξει ο πρώτος λόγος που έχω να σου πω είναι γενικός, δεν ζεις εύκολα από αυτό, πρέπει να το γουστάρεις, αν θέλεις να βγάλεις λεφτά, πούλα λεμόνια φίλε, κάνε κάτι άλλο, κάνε ένα πολύ πιο χρήσιμο στην κοινωνία επάγγελμα.
Έχει ένα μοναχικό σκέλος, το ότι κάθομαι γράφω τα κείμενα μου και το άλλο που θέλει να είσαι performer, που έχει άγχος;
Cain: Βλέπεις ίσως κάποια πράγματα, κάποιες συνθήκες που δε τις άντεχες και μπορεί να τις συνηθίσεις και να λες μου αρέσει τόσο πολύ αυτό που κάνω που θα μάθω να μην αγχώνομαι. Και θα το μάθεις αργά ή γρήγορα.
Mikeius: Μερικοί το άγχος το ξεπεράσανε, κάποιοι το θεωρούν αναγκαίο κακό και είναι και 45 χρονών. Για εμένα φίλε, το τρακ πριν βγω στη σκηνή δεν αλλάζει, άπαξ και βγω, το 2ο λεπτό έχει εξαφανιστεί. Η αγωνία δεν αλλάζει. Είναι σαν τις πανελλήνιες πριν σου δώσουν τα θέματα, μόλις σου δώσουν τα θέματα είσαι οκ
Τι θα δει κάποιος στη σημερινή παράσταση;
Mikeius: Γέλιο, γέλιο, γέλιο. Γέλιο μέχρι δακρύων θα έλεγα.
Cain: Και κατούρων άμα λάχει
Mikeius: Αμέ, έχουμε καταγεγραμμένα περιστατικά. (γέλια)
Πληροφορίες:
«Δεν πετάμε τίποτα»
Θεσσαλονίκη Ράδιο Σίτυ (Β.Όλγας 11 και Παρασκευοπούλου 9, Θεσσαλονίκη)
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019
Ώρα έναρξης: 21.30
Προπώληση στο ταμείο του Ράδιο Σίτυ, στο Stereodisc (Αριστοτέλους, 4), στο Σάρωθρον (Κατούνη 17, Λαδάδικα) και μέσω του goldmall.gr
