Μια ομάδα σπουδαστών της Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς» πειραματίζεται πάνω στο ποιητικό θέατρο και στις τεχνικές του μπρεχτικού θεάτρου «φωτίζοντας»σκηνικά το μυθικό πρόσωπο της «Ελένης» μέσα από κείμενα του Γιάννη Ρίτσου, Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Ευριπίδη και Ομήρου. Σκηνοθέτης τους ένας, επίσης, νέος άνθρωπος, ο Στέλιος Βραχνής. Μια συνομιλία μαζί του μας βάζει βαθύτερα στη δημιουργική διαδικασία της παράστασης «Εγώ, η Ελένη» που θα δούμε στο Θέατρο Αυλαία, στις 20 και 21 Ιουνίου (τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό).

Πως προέκυψε η επιλογή του προσώπου της Ελένης και της δημιουργίας ενός έργου μέσα από σύνθεση κειμένων της παράστασης σπουδαστών;

Ο μύθος αποτελεί μια τεράστια δεξαμενή και πηγή για την Τέχνη. Αυτό ίσχυε πάντα. Η «Ελένη» με συγκινεί ιδιαίτερα και ειδικά το κείμενο του Γιάννη Ρίτσου. Το αρχαίο συνδιαλέγεται με το σύγχρονο και το παλαιό. Κείμενα ρομαντικά του Γκαίτε, αρχαία του Ευριππίδη και σύγχρονα του Ρίτσου συνυπάρχουν και εκφέρονται από τα παιδιά δημιουργόντας έναν «οργανισμό», ένα κειμενικό σύμπαν. Αυτό έχει απίστευτο ενδιαφέρον και για μένα σκηνοθετικά αλλά ιδιαίτερα για τα παιδιά που καλούνται να ερμηνεύσουν το έργο και επικοινωνήσουν τα κείμενα με όλες τους τις αποχρώσεις.

Ποιες ήταν οι κυριότερες καλλιτεχνικές προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της παραστάσεις;

Πόλλες οι προκλήσεις, πολλά και τα στοιχήματα με τους εαυτούς μας. Δε μείναμε στα εύκολα. Όποτε αντιλαμβανόμασταν πως κάτι στην πρόβα ήταν αποτέλεσμα σκέψης και ευκολίας το αφαιρούσαμε αμέσως. Βυθιστήκαμε όσο πιο βαθιά. Η μεγαλύτερη πρόκληση βέβαια, είναι το ίδιο το κείμενο. Έπρεπε να ανακαλύψουμε τον τρόπο που θα μπορούσε ο καθένας να επικοινωνήσει στον κόσμο το κείμενο με τρόπο φυσικό, αβίαστο και ταυτόχρονα ειλικρινή. Επίσης, ο πειραματισμός μας με το μπρεχτικό θέατρο και την τελετουργία ήταν κάτι που ανέβασε το βαθμό δυσκολίας. Το σημαντικότερο, όμως, νομίζω ότι είναι πως συνδυάζοντας διάφορα στοιχεία, τεχνικές, φόρμες και κείμενα μεταξύ τους καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια «γλώσσα», έναν κώδικα που δημιουργεί την αίσθηση στον κόσμο πως όλα είναι δυνατά, όλα μπορούν να συνομιλήσουν μεταξύ τους και να μεταφέρουν μια εμπειρία.

Τι πιστεύετε ότι θα μείνει από την παράσταση ως καλλιτεχνικό εφόδιο για τους συμμετέχοντες;

Όχι από την παράσταση, αλλά από τις δοκιμές, τις πρόβες. Με την «Ελένη» δουλεύουμε πέντε μήνες. Οι πρόβες μας είχαν πάντα τη μορφή εργαστηρίου. Τα παιδιά είχαν την απόλυτη ελευθερία να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν, να αναμετρηθούν, να ανακαλύψουν τα όρια τους.  Αυτά που σίγουρα πιστεύω ότι λάβανε τα παιδιά ως «εφόδιο» μέσα από τις πρόβες είναι αρχικά, η αντίληψη πως όταν ανέβουμε στη σκηνή θα πρέπει να καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε με κάτι πέρα και πάνω από εμάς τους ίδιους. Να ξεφύγουμε από τα δίχτυα της σκέψης και της λόγικης και να συνομιλήσουμε με το ίδιο το «σώμα» που πάσχει. Και αφετέρου η αίσθηση της ευθύνης που έχουμε απέναντι στο κοινό.

Εσείς ως σκηνοθέτης τι έχετε κερδίσει από τη διαδικασία αυτή;

Κέρδισα πολλά. Έμαθα να ακούω καλύτερα, έμαθα να είμαι ακόμα πιο απαιτητικός από τον εαυτό μου. Είδα κι εγώ τα όρια μου μέσα από τις πρόβες. Το σημαντικότερο, όμως, που έχω κερδίσει είναι η αγάπη των παιδιών. Όταν η τέχνη μετατρέπεται σε αίσθημα είναι η απόλυτη ολοκλήρωση. Είμαι περήφανος για όλα τα παιδιά. Έγινα καλύτερος άνθρωπος. Η «Ελένη» και οι συμφοιτητές μου με έκαναν να σιγουρευτώ γιατί κάνω θέατρο από τόσο νέος.

info

ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ (Πλατεία ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή)

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη 20 Ιουνίου, στις 6:00 μμ                                                                                  Πέμπτη 21 Ιουνίου, στις 9:30 μμ

Γενική είσοδος:
7 ευρώ (Τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό)

Κρατήσεις:                                                                                                                     2310 237700, 6949108450 (Θέατρο Αυλαία)