Κι έφτασε αυτή η στιγμή που η Θεσσαλονίκη απορρίπτει το παρελθόν της και κατεδαφίζοντας τα οθωμανικά δίπατα, «σηκώνει» πολυόροφες οικοδομές. Χωρίς κανένα «αισθητικό» κριτίριο βέβαια.
Με αρχικές πληροφορίες και φωτογραφίες πάντα από την εξαιρετική ομάδα Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης κάνουμε ένα κυριολεκτικό ταξίδι στον χρόνο καθώς μετά από αυτή την οπτική…:
φτάνουμε σε αυτήν…:
Γράφει ο Αθανάσιος Ευθύμιος Νικόπουλος:
Καμάρα, με το φωτογράφο να στέκεται στο απέναντι πεζοδρόμιο στο νούμερο 142 της Εγνατίας δίπλα στο ναΐσκο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Είναι οπωσδήποτε τέλη της δεκαετίας του ’50, 1958 ή 1959 το πιθανότερο, ο φούρνος του Μπογδάνου έχει εξαφανιστεί οι ράγιες του τραμ δεν υπάρχουν, πια ούτε ως σημάδια στην άσφαλτο, όπως δε φαίνεται και τίποτα από τον Άγιο Υπάτιο που χωρίς το καμπαναριό του μάλλον κρύβεται ανάμεσα στις σκαλωσιές και τους τοίχους της Παναγίας Δέξιας που σταδιακά υψώνεται. Και πάνω από όλα κυριαρχεί πια, τιτανική φιγούρα, η οικοδομή στο 123, γωνιακή με τη Γούναρη, ο Νέος Κόσμος εν τοις πράγμασι…
Η θέα από τις πολυκατοικίες που αναγείρονται, προς την χαμηλότερη πια Καμάρα…
