Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε όλους τους γενναίους. Σε όλους εκείνους που είδαν τον Θερμαϊκό και είπαν «δε γαμ… Θάλασσα είναι» και το ‘καναν. Κράτησαν την ανάσα τους και βούτηξαν. Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε κείνους που είδαν το τέρας και δεν κώλωσαν. Γδύθηκαν κι έπεσαν στη μάχη. Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη, ίσως στη μνήμη τους, μα ίσως στις ιστορίες που μπορούν να διηγηθούν. Και ξεκινούν με ένα «εγώ αγόρι μου, εγώ κορίτσι μου, κάποτε, βούτηξα στον Θερμαϊκό. Της Θεσσαλονίκης…»
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας
01. Η βουτιά «δεν με νοιάζει το στυλ»
Δείτε χάρη. Δείτε καμπύλη σώματος. Δείτε κομψότητα. Δείτε τα παπούτσια που ευφυώς κράτησε. Γιατί το νερό ανανεώνεται, αλλά ο βυθός; Ο βυθός είναι το πρόβλημα.
02. Η βουτιά «Γιούρι Γκριγκορόβιτς»
Τεχνική. Άνεση. Αποφασιστικότητα. Μια βουτιά που θα μπορούσε να περιγράψει και ο Κωστάλας ο ίδιος, ενώ κριτές θα μπορούσαν να σηκώνουν τα εννιάρια τους, μπροστά ακριβώς από τον Λευκό Πύργο. Να ‘ναι καλά το παλικάρι…
03. Η βουτιά «μας βλέπουν στην τηλεόραση»
Βουτιά με το κεφάλι, ψαράκι, βουτιά που δείχνει πως δεν τον νοιάζει τι θα συναντήσει, δεν χρειάζεται χέρια απλωμένα. Απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του, να δείξει το απόλυτο «ποζέρι» την ώρα που δημοσιογράφοι και κάμεραμεν τραβούν και σχολιάζουν. Εύγε.
04. Η βουτιά «χαιρετισμός Ανδρέα Παπανδρέου»
Μπροστά στο σημείο που ο Ανδρέας, ο ένας και μοναδικός, του σωστού κι ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ, προκάλεσε μία από τις ιστορικότερες κοσμοπλημμύρες βουτάς αποτίοντας φόρο τιμής. Χαιρετώντας το κοινό σου όπως Εκείνος…
05. Η βουτιά «είμαι συνταξιούχος, κλάιν»
Είσαι συνταξιούχος στην Ελλάδα. Σου έχουν μειώσει τις αποδοχές, εξαφάνισαν το εφάπαξ, έχεις πρόσβαση μόνο σε κοντινές παραλίες άρα, κάθε σου βουτιά είναι σχεδόν μια απόπειρα αυτοκτονίας. Έστω να φύγεις από τον μάταιο τούτο κόσμο εντυπωσιακά. Με φόντο και θέα…
Bonus. Η βουτιά «έχασα στοίχημα»
Συμβαίνουν κι αυτά. Χοντράδα, δε λέω, αλλά είναι εύκολη επιλογή να πεις στη ζωή σου «ρε φίλε, δεν το χάνω. Αν το χάσω πέφτω στον Θερμαϊκό. Ναι, κάτω από τον Λευκό. Δεν χάνεται αφού.» Ε, μια στο τόσο το χάνεις το στοίχημα. Και μια στο τόσο έχεις την μπέσα να το ολοκληρώσεις. Ακόμα κι αν παίζεις την ζωή σου κορώνα γράμματα…
Όπως και να ‘χει, χάρισες στην παρέα σου, στο Youtube και στην ανθρωπότητα ένα στιγμιότυπο σαν κι αυτό…:
Υ.Γ. Για το παρόν άρθρο δεν γνωρίζουμε αν τραυματίστηκαν άνθρωποι. Μην το δοκιμάσετε. Κι ελπίζουμε οι συμμετέχοντες, να έχουν την υγειά τους.
