Γράφει ο Γιώργος Ψωμιάδης
Που φαίνεται η παιδεία των ανθρώπων; Στα χαρτιά, στις περγαμηνές και στα προσχήματα; Στις ανθρώπινες συναναστροφές, στις καλημέρες και στους καθωσπρεπισμούς; Αλήθεια, μπορείς να τη δεις μέσα στην καθημερινότητα όταν φανερώνεται; Στο χέρι που είναι καρφωμένο την κόρνα όταν ιδρώνεις από το μποτιλιάρισμα, στο μπινελίκι που φεύγει από το παράθυρο για να μπει στο πρόσωπο το διπλανού; Πού φαίνεται η παιδεία των Ελλήνων; Στα μόρια των πανελληνίων και το ψεύτικο μπράβο της γειτόνισσας που σκάει τις παρανυχίδες απ’το κακό της; Ή μήπως στον χουλιγκανισμό των γηπέδων μας που είναι πλέον παγκοσμίως αναγνωρισμένος;
Η παιδεία φαίνεται σε έναν τοίχο. Σε ένα γκράφιτι, σε ένα σύμβολο κι έναν βλάκα.
Ο τοίχος βρίσκεται σε μια κεντρική γειτονιά της Αθήνας, το γκράφιτι είναι φτιαγμένο από τα χέρια ενός καλλιτέχνη που αποφάσισε να αποτυπώσει με χρώμα έναν άνθρωπο-έμπνευση. Χρώμα κίτρινο. Το σύμβολο, ένας άνθρωπος που έμαθε στην Ελλάδα μπάσκετ. Με ταπεινό προφίλ, που φόρεσε την φανέλα του Άρη χωρίς να προκαλέσει. Που ακόμη κι όταν σταμάτησε μετρούσε τα λόγια του, έκανε τη δουλειά του και γεννούσε σεβασμό χωρίς να σου δώσει δικαίωμα. Όσο για τον βλάκα; Ο βλάκας έχει πρόσωπο χωρίς να ξέρουμε καν το όνομα του. Είναι αυτός που το μυαλό του φτάνει μόνο μέχρι την κερκίδα, χωρίς να μπαίνει στο γήπεδο. Ο τραμπούκος, ο ανεγκέφαλος, αυτός που το μάτι του σταματάει στο χρώμα της φανέλας και την κάνει ζωή του. Με κάθε κόστος.
Και ξέρετε ποιο είναι το πιο ανησυχητικό; Ότι έχουμε μάθει να ταυτίζουμε το καλό, το τίμιο, αυτό που θα έπρεπε να μας κάνει περήφανους με την πάρτη μας.
Γιατί δε βγήκε από τη δική μας ομάδα αλλά από την αντίπαλη, γιατί δεν αρίστευσε από το δικό μας σπίτι αλλά από του γείτονα, γιατί κάτι που τιμά τη χώρα μας, χάνεται από τη διαολεμένη εκείνη επιθυμία μας να χωρίσουμε τα πάντα.
Από εχθές ο Νίκος Γκάλης κοσμεί ξανά τον τοίχο στο κέντρο της Αθήνας. Το όμορφο γκράφιτι είναι και πάλι στη θέση του. Όπως και το σύμβολο στο κέντρο του. Αυτή τη φορά με τα χρώματα της χώρας μας. Αυτή τη φορά για όλους μας. Το μόνο λάθος;
Ότι χρειάζονταν μια γαλανόλευκη φανέλα για να το καταλάβουμε.
