Όλα ξεκίνησαν την προηγούμενη Παρασκευή. Όταν ένας γερανός έβγαλε τα μαγικά εκείνα κιβώτια από τον Θερμαϊκό, μέσα σε ένα δίχτυ. Ήταν τα πρώτα μπουκάλια ΝΥΜΦΗ και μία γουλιά αρκούσε για να ταυτιστούμε. Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου η γεύση της πόλης κύλισε από το μπουκάλι κάνοντας μας να κλείσουμε τα μάτια από ικανοποίηση όσο περνούσε μέσα μας. Δε χρειάζονταν να βλέπουμε. Η Θεσσαλονίκη ήταν εκεί. Και η είσοδος για το μεγάλο open-air party της επόμενης εβδομάδας είχε ανοίξει τη στιγμή που ανοίξαμε το καπάκι της. Η ΝΥΜΦΗ μας καλούσε να εξερευνήσουμε τη Θεσσαλονίκη. Και εμείς την ακολουθήσαμε.
Λίγες μέρες μετά, την Τετάρτη 19/6, ήταν οι electro και funky ήχοι που μας καλωσόρισαν στο λιμάνι. Έδωσαν το έναυσμα μαζί με τα γέλια που ταξίδευαν στον Σαλονικιώτικο αέρα, τη στιγμή που περνούσαμε την είσοδο. Μαζί η μυρωδιά από street food λιχουδιές και το μοναδικό άρωμα της μπύρας που μια βδομάδα πριν μας είχε δώσει την πιο γνήσια γεύση της πόλης.
Στην προβλήτα 1 του παλιού λιμανιού μπορούσες να ξεχωρίσεις πρόσωπα γνώριμα, οικεία, όπως και η εικόνα της ΝΥΜΦΗΣ. Οι άνθρωποι της πόλης να γεύονται την μπύρα της. Γιώργος Μαυρίδης, Γιάννης Σερβετάς, Ελένη Τσολάκη, Σάντυ Κουτσοσταμάτη, Χρήστος Κιούσης. Όλοι τους έδειχναν αυθεντικοί μέσα στο πλήθος, δίνοντας ρυθμό σε έναν παλμό που ένωνε τους ανθρώπους, αγκάλιαζε τα ποτήρια που κρατούσαν στα χέρια τους και γίνονταν χαμόγελα.
«Παρτάρεται στη Θεσσαλονίκη. Παράγεται στη Θεσσαλονίκη»
Μπορούσες να νιώσεις το μότο της βραδιάς να κυκλοφορεί ανάμεσα στην όψη των ανθρώπων. Όπως και η όψη της ΝΥΜΦΗΣ. Η γοργόνα της Θεσσαλονίκης που βγαίνει από τον μύθο της για να μας ποτίσει με το άρωμα της, με την ήπια πικράδα της, να καλωσορίσει τη στιγμή που το δειλινό γέμιζε με χρώματα τον ουρανό. Και τότε όλοι έγιναν ένα. Με τη μουσική να τους φέρνει κοντά, με τη στιγμή ορίζει τον ρυθμό και τον κόσμο να αφήνεται. Και η βραδιά μας άφησε μέσα σε μια ατμόσφαιρα γοητευτική που επρόκειτο να μας συντροφεύει από τότε και στο εξής όπου και να πηγαίναμε.
Μία μπύρα που σε ακολουθεί παντού
Λίγο πριν φύγουμε ξέραμε. Η ΝΥΜΦΗ είναι η έκφραση, οι κουβέντες πίσω από τα γεμάτα νόημα, βλέμματα. Είναι ο Θερμαϊκός και η οικεία, ακόρεστη όψη του, είναι τα «γεια μας» όταν περπατάμε δίπλα δίπλα στα στενά της πόλης και η γεύση της που σε κάθε γουλιά συντροφεύει μια διαφορετική εικόνα της Θεσσαλονίκης. Ή μάλλον ένα βίωμα. Το συναίσθημα που νιώθουμε όταν ακουμπάμε την πλάτη μας για να απολαύσουμε τη θέα, όταν μοιραζόμαστε ένα μπουκάλι, μαζί και ένα βλέμμα, όταν περνάμε από κινηματογραφικές αίθουσες ή όταν συζητάμε σε μια ταράτσα.
Αυτή είναι η πόλη. Αυτή είναι η μπύρα της. Απρόσμενη. Για αυτό και είναι αυθεντική.
Φωτογραφίες: Steve Ketner
