Λίγα λόγια για το Mute

Όλυμπος, 1925. Δύο αδελφοί, αγανακτισμένοι από κάθε μορφή εξουσίας, ανεβαίνουν στο βουνό, όπου βρίσκουν καταφύγιο στη ληστρική ζωή. Αποκομμένοι από τον δυτικό πολιτισμό, συγκροτούν ομάδες, επιστρέφοντας σε άλλες μορφές κοινωνικής συνύπαρξης. Συγκρούονται με όλες τις κρατικές και παρακρατικές δομές, καθώς, το ανάλγητο νεοελληνικό κράτος κάνει κατάχρηση εξουσίας, αγνοεί το περί δικαίου αίσθημα και υπερασπίζεται μόνο τους απογόνους των κοτζαμπάσηδων. Η δράση απέναντι στην κρατική διαφθορά οδηγεί, όχι μόνο, στη μυθοποίηση των δύο αδελφών ληστών, από τους τοπικούς πληθυσμούς, αλλά και στη μετατροπή τους σε λογοτεχνικούς ήρωες στα αστικά κέντρα. Από τη μία, εκτελούν φιλανθρωπικό έργο. Χτίζουν εκκλησίες, συντηρούν χήρες και ορφανά. Από την άλλη, λειτουργούν ως τοπικές μαφίες, ζητούν αντίτιμο για τις υπηρεσίες τους και απειλούν την ανυπακοή με μαζικές ανθρωποκτονίες.

Η παράσταση στοχεύει να επαναδιαπραγματευθεί μύθους της νεοελληνικής ιστορίας και να προσεγγίσει, απουσία στερεοτύπων, τη ληστρική ζωή, διερευνώντας, πώς, αυτό το θησαυροφυλάκιο ιστορικών γεγονότων αποτελεί μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους του ελληνικού κράτους. Μέλημά μας είναι να ανακαλύψουμε με ποιο τρόπο, μεγέθη και θρύλοι από το παρελθόν, δύνανται να μιλήσουν στο σήμερα και να επανακαθορίσουν τη σχέση μας με τον πολιτισμό.

«Εμείς, μάγκα μου, δε σκοτώνουμε ανυπεράσπιστους. Κλέφτες είμαστε. Εχθροί μάς τριγυρίζουν. Οχιές που πρέπει να τις πατήσουμε. Είναι καθήκον μας να τις λιώσουμε και γρήγορα. Καταραμένοι είμαστε. Όπως κι εσύ. Μας καταράστηκε η κοινωνία. Και το ‘καμε πριν κοιτάξει τα ίδια της τα μούτρα. Μέσα της υπάρχουν ληστές – τοκογλύφοι, ληστές – τσιφλικάδες, ληστές – έμποροι, ληστές – δουλέμποροι που τρέφονται από το αίμα των φτωχών. Αν όλοι αυτοί είναι οι ενάρετοι, τότε ας είμαστε εμείς οι κακούργοι σε μια κοινωνία νεκρών ψυχών. Γράφε τα, λοιπόν, αυτά που κάνουμε. Μετά θα τα στέλνεις στις εφημερίδες να μάθουν εκεί κάτω αυτά τα ενάρετα ερπετά, τί θα τους βρίσκει όταν θα πατούν τους δυστυχείς. Γράφε λοιπόν. Ξεκίνα. Τώρα.»

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Στέλιος Πατσιάς
Σχεδιασμός φωτισμού – φωτογραφίες – trailer: Δημήτρης Λογοθέτης
Μουσική: Γιώργος Καρανικολάου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Παλάντζα
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Κόκου
Σχεδιασμός αφίσας: Ιωάννης Οικονομάκης
Οργάνωση Παραγωγής: Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Παραγωγή: Memento Mori και Στέλιος Πατσιάς
Επικοινωνία – προβολή: Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Γιώργος Αδαμαντιάδης, Νικόλας Αλεξίου,
Παύλος Ιορδανόπουλος, Αλέξανδρος Σιάτρας, Χρόνης Barbarian
Συνοδεία drums επί σκηνής: Γιώργος Καρανικολάου

 

info
Φεστιβάλ Δημητρίων (1ο θεατρικό showcase)
Δημοτικό Θέατρο Άνετον
Παρασκευοπούλου 42, Θεσσαλονίκη
Ημερομηνίες παραστάσεων: Σάββατο 6 και Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018
Ώρα: 19.00
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ κανονικό, 8 ευρώ μειωμένο (φοιτητές, άνεργοι, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι) – Προπώληση στα κεντρικά εκδοτήρια του Φεστιβάλ
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά

  • Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.