Ο Μάιος θα μυρίσει θέατρο…στο Άνετον με την παράσταση «Το Μπουλούκι…Το μυστικό του ανέμου»
Η ηθοποιός Μαρία Αλεξανδρίδου μας μίλησε για την παράσταση.
«Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, ένας θίασος, φανερά γερασμένος πια, απολαμβάνει τη βραδιά ακούγοντας μουσική. Στον αέρα πλανάται η μελαγχολική μουσική από ένα νυχτερινό του Σοπέν. Ώσπου η Μαριγώ Καστελάνου, μεγάλη κυρία του θεάτρου και του βαριετέ, εισβάλλει στο χώρο λέγοντας επιτακτικά πως είναι ώρα για πρόβα».
Κάπως έτσι μπαίνουμε στο κλίμα μιας παράστασης που δεν είναι σαν τις άλλες και σίγουρα δεν θέλει να μοιάσει σε καμία. «Το Μπουλούκι…Το μυστικό του ανέμου» του Νίκου Ορτετζάτου καταφθάνει στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον από τις 3 έως τις 8 Μαΐου από τo «Eclipses Group Theater» για να μας δώσει γεύση από παλιό θέατρο, αρώματα που δεν έχουμε ξανασυναντήσει επί σκηνής, πρόσωπα βγαλμένα από άλλη εποχή και βαλμένα στο σήμερα μας μέσα από μια ρετρό-φρέσκια ματιά που θα μας ταξιδέψει για δύο ολόκληρες ώρες σε μια ξεχωριστή θεατρική πράξη με στοιχεία παλιάς επιθεώρησης. Η Μαρία Αλεξανδρίδου μας διηγείται την εμπειρία της και μας μεταφέρει την ατμόσφαιρα της παράστασης.
Μπουλούκι. Είναι η μαγική λέξη, η οποία ευθύνεται για την παράσταση που θα δούμε στο Άνετον;
Ναι. Κάπως έτσι. Η ιστορία των Μπουλουκιών της Ελλάδας στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν το έναυσμα για την έρευνα, τη συγγραφή του κειμένου και κατ επέκταση για τη δημιουργία της παράστασης. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Την καθημερινότητα και την πορεία ενός περιπλανώμενου θιάσου, ενός Μπουλουκιού δηλαδή, είναι αυτό που θα δουν και οι θεατές επί σκηνής «ντυμένη» με μουσικές και τραγούδια εποχής.
Πως οι ήρωες εμπλέκονται με το θέατρο, την μουσική και την εποχή τους επί σκηνής;
Οι ήρωες μας αποτελούν τα μέλη του θιάσου αυτού. Είναι το Μπουλούκι που μας λέει την ιστορία του. Άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες, με διαφορετικές ζωές ενώνονται και διαγράφουν μια κοινή πορεία. Κάπως έτσι γινόταν εκείνη την εποχή. Άνθρωποι που μπορεί να μην είχαν καμία σχέση με το θέατρο ξαφνικά μπορεί να βρίσκονταν πάνω στη σκηνή. Και η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της παλιάς επιθεώρησης, τα «νούμερα» των ηθοποιών εκτός από την πρόζα είχαν και τραγούδι και χορό. Οπότε και από την παράσταση μας δεν θα μπορούσε να λείπει το στοιχείο αυτό.
Πως γίνεται εφικτό προσωπικότητες και ιστορίες από το μακρινό παρελθόν να τοποθετούνται αρμονικά και επιτυχημένα στο σήμερα;
Δεν φαντάζει και τόσο μακρινό στα μάτια μου αυτό το παρελθόν. Αν αναλογιστεί κανείς πως στις αρχές του αιώνα περίπου ήταν γεννημένοι οι παππούδες μας, είναι μια εποχή που τουλάχιστον και η δική μου γενιά πρόλαβε να δει, να ζήσει και να έχει να θυμάται πολλά στοιχεία της. Σε ό,τι αφορά το θέατρο η επιθεώρηση σαν είδος συνεχίζει να υπάρχει και να προσελκύει ακόμα το ενδιαφέρον του κόσμου. Ο θεατής είναι εξοικειωμένος με αυτό που βλέπει, δεν του είναι ξένο. Τότε τα Μπουλούκια ήταν περιπλανώμενοι θίασοι που ταξίδευαν συνεχώς και έπαιζαν, τώρα αυτό το λέμε περιοδεία. Το ξέρουμε όμως, δεν μας είναι ξένο. Μέσα από την έρευνα που έκανε ο σκηνοθέτης μας, που έχει γράψει και το κείμενο, μάθαμε και εμείς πληροφορίες και στοιχεία της εποχής που δεν γνωρίζαμε. Μπορεί κάποια από αυτά να είναι λίγο μακριά από τον σημερινό τρόπο ζωής μας αλλά έχουν πάντα ενδιαφέρον γιατί κρύβουν μια αυθεντικότητα, μια αλήθεια και μια ειλικρίνεια που πάντα μας αρέσει όταν κάποιος μας την διηγείται.
Ήταν δύσκολο να στηθεί μια παράσταση όπως αυτή; Ποιες ήταν οι ανάγκες;
Οι ανάγκες πάντα εξαρτώνται από τον στόχο. Θέλαμε να φέρουμε τον αέρα μιας άλλης εποχής και θέλαμε να το υποστηρίξουμε σε όλα τα επίπεδα. Το υποκριτικό κομμάτι ήταν και είναι πάντα ο βασικός πυρήνας. Από εκεί και πέρα έγινε η διαλογή των τραγουδιών, η μουσική διδασκαλία τους και έπρεπε να βρεθεί ο τρόπος που θα ερμηνευτούν. Έπειτα ήρθαν οι χορογραφίες, στήθηκαν τα «νούμερα» δηλαδή. Και όλα αυτά μαζί δέθηκαν με τις πρόζες. Από εκεί και πέρα υπήρχε και το πρακτικό κομμάτι. Όλο αυτό υποστηρίζεται από το σκηνικό, τα κουστούμια, ο ηχητικός εξοπλισμός που είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για μια μουσικοθεατρική παράσταση και πολλά άλλα. Οι ανάγκες είναι πάρα πολλές όταν επιχειρείς κάτι τέτοιο. Εμείς φέτος είχαμε τη χαρά να πάρουμε την κρατική επιχορήγηση από το ΥΠΠΟΑ, που μας βοήθησε στο να υλοποιήσουμε αυτό που είχαμε κατά νου.
Τι θα κρατήσει κανείς σίγουρα φεύγοντας από την παράσταση;
Θα κρατήσει πιστεύω την γεύση μιας άλλης εποχής. Θα είναι ωραίο να του μείνει μια νοσταλγική διάθεση, να έχει θυμηθεί πράγματα από το παρελθόν αλλά ταυτόχρονα να έχει περάσει καλά. Να διασκεδάσει, να γελάσει, να συγκινηθεί. Γιατί η παράσταση έχει στοιχεία παλιάς επιθεώρησης και η παλιά επιθεώρηση είχε στόχο να κάνει τον κόσμο να περάσει καλά και να ξεχάσει για λίγο τα προβλήματα του. Αυτός πιστεύω πως είναι και ο βασικός λόγος που επιβιώνει σαν θεατρικό είδος τόσο χρόνια. Το «παλιό» αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Είναι ξεχωριστό να φεύγεις από μια παράσταση με αυτή τη διάθεση.
Η παράσταση θα ταξιδέψει και αλλού ή ο κύκλος κλείνει στις 8 Μαίου στο Άνετον;
Η παράσταση θα παρουσιαστεί 3-8 Μαΐου στο θέατρο Άνετον και θα κλείσει ένας πρώτος κύκλος παραστάσεων. Έπειτα στόχος είναι κάποια φεστιβάλ μέσα στο καλοκαίρι και από τη νέα σεζόν πια θα προγραμματιστεί η εξέλιξη της παράστασης.
Info:
Το Μπουλούκι… Το μυστικό του ανέμου
Από τις 3 έως τις 8 Μαΐου στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον
Παρασκευοπούλου 42, Θεσσαλονίκη
Ώρα έναρξης: 21.00
*Από τις 3-5 Μαΐου η παράσταση εντάσσεται στο φεστιβάλ «Ανοιχτή Σκηνή-Θεατρικές Φωνές 2019» του Δήμου Θεσσαλονίκης
Εισιτήρια:
Κανονικό 12 ευρώ / Μειωμένο 8 ευρώ / Ατέλειες & ανέργων 5 ευρώ
Προπώληση: 10 ευρώ
Τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις: 6939878334
