Αυτή είναι η δεύτερη ανάρτηση, στη σειρά σχεδόν επιστημονικών και σίγουρα αδιάσειστων αποδείξεων που θα σας πείσουν πως η Θεσσαλονίκη είναι νησί. Και πως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από την υπόλοιπη Ελλάδα. Η δεύτερη αυτή απόδειξη θα κινηθεί στα πλαίσια εύστοχων συλλογισμών που δεν μπορείτε, σε καμία περίπτωση, να αποκρούσετε.

Αποδεικνύει ο Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας

Φωτογραφία εξωφύλλου, Εύη Δημητριάδου

01.

Ας ξεκινήσουμε με κάτι απόλυτα λογικό που δυστυχώς δεν έχει δει κανείς. Ούτε αρμόδιος, ούτε δημοσιογράφος, ούτε καν κάτοικος της πόλης. Ακολουθεί ένας πρωτοποριακός, αλλά ορθότατος αναλογικός συλλογισμός.

Τα νησιά μας δεν έχουν μετρό.

Η Θεσσαλονίκη δεν έχει μετρό.

Άρα, η Θεσσαλονίκη είναι νησί.

Θεωρείς πως το πήγα μακριά; Αντιθέτως θα πω, πως ήμουν ιδιαίτερα επιεικής. Ας αναλύσουμε τα δεδομένα, γιατί περί δεδομένων πρόκει(ν)ται. Αυτή είναι μια φωτογραφία από το μετρό της Θεσσαλονίκης:

Όπως αντικρύσατε μαζί μου, είναι ένα τούνελ, μια σήραγγα με ράγες. Και τώρα, θα σας μεταφέρω στην… Νάξο:

Είσοδος στα ορυχεία της Νάξου που παρήγαγαν σμύριδα. Ναι, αρκετά χρόνια πίσω.

Βλέπεις διαφορές με την τρύπα της Θεσσαλονίκης; Ναι. Μία. Η τρύπα στην Νάξο, έχει χρησιμοποιηθεί. Έχει δουλευτεί. Οι ράγες, έχουν φθαρεί. Από την χρήση. Είναι κάτι που δούλεψε. Κατά τ’ άλλα, πανομοιότυπα. Και τώρα, τα μεταλλεία στην Σέριφο:

Επίσης δουλεμένα, επίσης με ράγες, επίσης τρύπα. Και χωρίς ν’ αποσπάσουν αρχαία. Για να σε πάω ένα ακόμα βήμα παραπέρα, η Νάξος, έχει και το τρενάκι έτοιμο:

Το υπερκίτς τουριστικό τρενάκι της Νάξου. Που όμως είναι λειτουργικό.

Ενώ εμείς, στη Θεσσαλονίκη, μηχανή δεν έχουμε δει. Μάλιστα, στη Νάξο, έχουν τόσα τρενάκια, τόσες μηχανές για το εν δυνάμει δικό τους μετρό, που μία, την στολίζουν τα Χριστούγεννα:

Ελπίζω να σε κάλυψα.

02.

Μετά το σοκ από τη βροχή αλήθειας στις παραπάνω γραμμές, σε περνάω σε κάτι διαφορετικό. Βάλε τις αναμνήσεις και τις γνώσεις σου να δουλέψουν και σκέψου αυτό που θα σου πω:

ΔΥΟ ΜΕΡΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΛΆΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟΥς. ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Τυχαιο;

Ωπ. Ξαφνικά αντιλήφθηκες πως οι μοναδικές περιοχές που λένε για τους ανέμους τους είναι τα μελντέμια και τα μποφόρ των Κυκλάδων (που σε περιπτώσεις μπορούν να σε σηκώσουν ολόκληρο, τύπου η ανηφόρα πριν την είσοδο της Αμοργού) και ο… Βαρδάρης. Αυτός ο ερωτικός βόρειος άνεμος που φέρνει στην πόλη τις ευωδιές του βιολογικού καθαρισμού της πόλης και των αρωματικών μας διυλιστηρίων. Μάλιστα, υπάρχει τόση σύνδεση μεταξύ των τάσεων μας να μιλάμε για αέρηδες, μόνο εμείς, σε όλη την χώρα, που μέσα επικοινωνίας μπερδεύονται και κάνουν κάτι τέτοια…:

Κυκλάδες πάνω, Σαλονικάρα στην φωτογραφία. Θέμα; Ο άνεμος, τι άλλο. Αφήσαμε μικροστοιχεία για να καταλάβετε ποιο μέσο έκανε αυτή τη γραφιστική σύνθεση ενημέρωσης.

03.

Θα γράψω κάτι που έχει παρατηρήσει, αλλά δεν είχες κάνει τη σύνδεση. Και είμαι σίγουρος πως είχες παρατηρήσει. Λοιπόν…:

οι κρητικοι λατρευουν τη θεσσαλονικη. και η δευτερη πατριδα τουσ δεν μπορει παρα να ειναι νησι.

Όπως μας ενημερώνει το mantinades.gr τα πράγματα είναι απλά. Τελευταία στάση του μετρό Θεσσαλονίκης, πρέπει να είναι τα Σφακιά.

Από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα, οι Κρητικοί τρέχουν να μας βοηθήσουν σε κάθε μας ανάγκη. Είναι σύντεκνοι, καρντάσια, «συννησιώτες». Είτε αυτός ήταν ο Καπεταν-Βάρδας και ο Καπετάν-Ρούβας στα πεδία των μαχών είτε 100κάτι χρόνια μετά, σε άλλο πόλεμο:

η Κρητικοί τρέχουν για τη Θεσσαλονίκη. Γιατί; Γιατί ξέρουν πως είμαστε το εφεδρικό νησί τους. Και τους αγαπάμε επίσης. Σιγά μην ήταν μονόπλευρο. Άλλωστε, ο Σαλονικιός είναι μη δει μαγαζί κρητικής κουζίνας. Θα το σαρώσει.

Αν δεν σε έπεισα ακόμη, θα συνεχίσω να αναρτώ αποδείξεις. Η Θεσσαλονίκη είναι νησί και θα βρω το δίκιο μου.

Η πρώτη απόδειξη πως η Θεσσαλονίκη είναι νησί, στέκεται εδώ.