Στον χαλασμό πληροφορίας και κυρίως εικόνας που δέχεσαι στην αρχική σου σελίδα, πλέον, μπορείς να εντοπίσεις δεκάδες φωτογράφους-διαμάντια, που ντύνουν την οθόνη σου με πραγματική μαγεία. Ορισμένοι από δαύτους, δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, προκειμένου ακόμα και τα δευτερλόπτα που τους χαρίζεις για να χαζέψεις σε ένα τους έργο, να αξίζουν. Ένας απ’ αυτούς, είναι και ο Γιάννης Σαρακατσάνος, που αυτό τον καιρό, έχει βαλθεί να μας δείξει όλες τις γωνιές της Χαλκιδικής που αρχικά, δεν θα φάνταζαν και η πρώτη σου επιλογή σε μια κάθοδό σου στον παράδεισο των Σαλονικιών. Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά, ή ξεκουράστε τον αντίχειρά σας στο ατελείωτο σκρολ της ημέρας, και απολαύστε τα μέρη εκείνα της παιδικής μας χαράς του καλοκαιριού που δεν είχατε, έως τώρα, συνειδητοποιήσει πόσο θαυμάσια είναι και πόση φωτογένεια έχουν…:
Νέα Ποτίδαια Χαλκιδικής. Το μέρος που ορίσαμε ως την αρχή του αγαπημένου μας νησιού στο Αιγαίο. Του πρώτου ποδιού… Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Το φεγγάρι παίζει με το νερό και τον δρόμο που σχηματίζει (mangata, νορβηγική λέξη, μόνο στην νοβηγική γλώσσα που είναι ο δρόμος που σχηματίζει το φεγγάρι πάνω στη θάλασσα), στα Νέα Μουδανιά. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Δεν είναι νησί των Κυκλάδων. Είναι τα Νέα Μουδανιά της «ηπειρωτικής» Χαλκιδικής. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Ο ακόμα χιονισμένος Όλυμπος, όπως ορθώνεται απέναντι, σε μία λήψη από τη Νέα Ποτίδαια. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Το φεγγάρι δύει, το ξημέρωμα πλησιάζει και ένα έργο τέχνης στο λυκόφως, μόλις αποτυπώθηκε. Στα Νέα Μουδανιά. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Το λιμανάκι στη Νέα Φώκαια και ο πύργος της. Που μάλλον, κρατά ακόμα ιστορίες για πειρατές στους βράχους του. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Η Νέα Ποτίδαια και οι νύχτες της. Δεν έχουμε κατορθώσει να φωτορυπάνουμε τόσο και την Χαλκιδική, τα αστέρια της φωτίζουν ακόμα… Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Ο φρουρός της Κελύφου. Η Κέλυφος είναι ένα νησί της Χαλκιδικής ανάμεσα σε πρώτο και δεύτερο πόδι. Παίζοντας με το φως, ο φωτογράφος κατόρθωσε να εφεύρει αυτό το πρόσωπο, που ίσως ακόμα να φυλά το νησί. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.
Για όσα προσπερνάμε
Ο Γιάννης μας είπε δυο λόγια. Για έναν τόπο, τον δικό μας τόπο και τις ματιές πάνω του. Σίγουρα η χώρα μας, βοηθάει στο μέγιστο βαθμό, τουλάχιστον για μένα, ώστε να κλέβω στιγμές. Άλλωστε κι εγώ αυτό κάνω και σε τοπική κλίμακα, στην Χαλκιδική που ζω. Αυτός ήταν και ο λόγος που ξεκίνησα το χόμπι μου κάνω, την «προβολή» της. Ωστόσο, λείπει είναι η προβολή της «προβολής», αυτής της δουλειάς. Οι Έλληνες φωτογράφοι αδικούνται από την μηδαμινή προσοχή που λαμβάνουν. Ο λόγος; Η λάθος μας νοοτροπία, σαν λαός. Αντί να φροντίσουμε να λειτουργούμε ενωμένοι, ο καθένας μας προσπαθει να δείξει και να αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει μόνος. Και στ’ αλήθεια, το αξίζουμε αυτό το κάτι παραπάνω…
Ας κλείσουμε, με δυο φωτογραφικά θαύματα
Τα Νέα Μουδανιά κάτω από έναν ουρανό που καίγεται, κάτω από το φως που μπογιατίζει τα δειλινά μας. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.Η παραλία Διονυσίου, ο Κίσσαβος στο βάθος, που τη νύχτα εκείνη δεν είχε κανέναν λόγο να μαλώσει με τον Όλυμπο και ο γαλαξίας μας πίσω από το όνειρο κάθε κάμπερ. Φωτογραφία, Ιωάννης Σαρακατσάνος.
