Πριν από δύο ημέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκινούσε την πορεία του στην 84η ΔΕΘ από το περίπτερο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Την ίδια στιγμή το μεγαλύτερο εκθεσιακό γεγονός της χρονιάς ετοιμάζονταν να φιλοξενήσει επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανθρώπους που θα περιηγηθούν ανάμεσα στα περίπτερα, που θα βολτάρουν στην πόλη, που θα περπατήσουν στους δρόμους και τα πεζοδρόμια της. Και τα φώτα είναι στραμμένα επάνω της.
Ζούμε στην Ελλάδα. Και όπου στρέφονται οι προβολείς, το περιτύλιγμα πρέπει να γυαλίζει. Οι δρόμοι να μη μυρίζουν, οι κάδοι να εξαφανιστούν με ένα μαγικό ραβδάκι, μαζί με τα σκουπίδια που κοσμούν το κράσπεδο, οι ποδηλατόδρομοι να μυρίζουν φρέσκο χρώμα, οι στάσεις των αστικών να φέρνουν στη μνήμη εικόνες από την ιστορία της πόλης και γενικότερα τα πάντα να είναι έτοιμα για να φέρουν τη Θεσσαλονίκη στο προσκήνιο.
Αλήθεια πώς θα ήταν αν οι «πυροσβεστικές» κινήσεις, λάμβαναν χώρα πιο συχνά; Αν αντί για τη ΔΕΘ, αφορμή ήταν οι καλές συνθήκες ζωής των ανθρώπων της πόλης, την κάθε ημέρα; Είτε είναι οι ποδηλατοδρόμοι, είτε ο ΟΑΣΘ, είτε η καθαριότητα, αυτή η πόλη έχει ανάγκη από τις πρακτικές λύσεις που εφαρμόζονται με διάρκεια και όχι για ένα ΣΚ. Κανείς δεν κατηγορεί την προσπάθεια που γίνεται για να είναι έτοιμη η πόλη στο μεγαλύτερο γεγονός της, όμως ο καθένας ελπίζει τα βήματα αυτά να γίνουν πράξη σε μόνιμη βάση.
Οι αφίσες που ομορφαίνουν τις στάσεις του ΟΑΣΘ
Πριν από λίγες μέρες, επιλεγμένες στάσεις του ΟΑΣΘ άλλαξαν εικόνα εν όψει των εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Οι παρεμβάσεις έγιναν σε εκατό στάσεις σε κεντρικά σημεία όλης της πόλης. Η πρωτοβουλία αυτή έλαβε χώρα σε συνεργασία με την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Στις στάσεις τοποθετήθηκαν φωτογραφίες περασμένων δεκαετιών της πόλης, από τη δεκαετία του 1910 έως αυτή του 1980, από το αρχείο της Δ.Ε.Θ και του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Ναι, θέλουμε όμορφες στάσεις που τις αντικρίζουμε καθημερινά, όχι σπασμένα τζάμια, χαλασμένα σίδερα και γερμένα υπόστεγα. Όχι, δε τις θέλουμε για επτά μέρες μόνο, γιατί όταν το αστικό δε θα έρχεται και η υπομονή μας θα εξαντλείται, το τελευταίο πράγμα που θέλουμε να δούμε είναι μια παρατημένη στάση. Η βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών και της εικόνας τους μέσα στην πόλη είναι κάτι που μας αφορά. Κάθε ημέρα.
Ο βαμμένος ποδηλατόδρομος
Ένα κομμάτι ποδηλατόδρομου μπροστά στη ΧΑΝΘ σουλουπώθηκε με μπορντό χρώμα, για να διακρίνεται καθαρά στην άσφαλτο, λίγα 24ωρα πριν έρθει ο πρωθυπουργός στην πόλη για την 84η ΔΕΘ. Η αλήθεια όμως είναι ότι η Θεσσαλονίκη και το ποδήλατο, τη στιγμή αυτή είναι μαλωμένοι. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν οι ποδηλατόδρομοι που θα μπορούσαν να υπάρχουν και όπου υπάρχουν πρέπει να γίνουν ευδιάκριτοι έτσι ώστε να κυκλοφορεί κανείς με ασφάλεια. Πόσο όμορφο θα ήταν να βάζαμε λίγο ακόμη χρώμα στους ποδηλατόδρομους; Όχι μόνο μπροστά από τα «φώτα» αλλά και σε άλλα σημεία που το μπορντό έχει φθαρεί για τα καλά. Ίσως τότε παίρναμε τα ποδήλατα πιο συχνά.
Και με τα σκουπίδια τι γίνεται;
Η Θεσσαλονίκη αυτό το καλοκαίρι μύριζε. Σε κάθε βόλτα, σε κάθε έξοδο. Τα σκουπίδια στοιβάζονταν στους κάδους, άλλες φορές γέμιζαν τα πεζοδρόμια και δεν έφευγαν παρά μετά από μέρες.
Πολλοί κάδοι επρόκειτο να απομακρυνθούν από το κέντρο της Θεσσαλονίκης για τη ΔΕΘ, ενώ έγινε έκκληση προς τους δημότες κυρίως του κέντρου να μην κατεβάζουν για λίγες μέρες τα απορρίμματα τους. Αλήθεια, πόσο ωραίο θα ήταν να περπατάμε στην πόλη, να κατεβάζουμε τα σκουπίδια μας και να μη μυρίζει τίποτα, τα πεζοδρόμια να είναι καθαρά και να είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που λειτουργούμε σε αυτό το κομμάτι;
Αλήθεια, πόσο ωραίο θα ήταν να ζούμε σε μια πόλη που γυαλίζει κάθε μέρα και όχι μόνο σε «σημαντικά» γεγονότα;
