Oι καλύτερες συζητήσεις γίνονται γύρω από ένα τραπέζι! Με πεντανόστιμο φαγητό, δροσιστικά cocktails και παρέες που κάτι καλό έχουν να σου πουν. Όταν όλα αυτά, μάλιστα, συνδυάζονται με το ολοκαίνουργιο menu Mexi-quila στα TGI Fridays™, τότε οι κουβέντες γίνονται πικάντικες. Το mexican food συνάντησε την tequila στα TGI Fridays™ και εμείς πάθαμε Mexi-quila!
Συνέντευξη στην Κατερίνα Ευσταθιάδου
Συνδαιτυμόνας μας στη δεύτερη συνάντηση στα TGI Fridays™ Cosmos ο Γιώργος Μαντζουρανίδης, copywriter και concept developer στη διαφημιστική Fotone. Αυτή είναι η επίσημη δουλειά του. Τα πράγματα που κάνει αυτός ο άνθρωπος, βέβαια, είναι εντυπωσιακά πολλά και εξαιρετικά. Κρατάς σημειώσεις; Είναι αρθρογράφος, συγγραφέας σε δυο ανθολογίες μυστηρίου για το Αντίθετο Ημισφαίριο, urban walker με τις dot2dot, ξεναγώντας μας στις γεμάτες μυστήριο και ανακάλυψη περιηγήσεις στην πόλη. Δίνει τα φώτα του γύρω από το αντικείμενό του, το ψηφιακό copywriting και τη διαχείριση του γραπτού λόγου στα social media και στο web στον Κήπο Σεμινάρια. Συνεργάζεται και με το toolbox, διαξάγοντας τα γνωστά και μη εξαιρετέα concept workshops που μας βάζουν στον κόσμο της δημιουργίας και υλοποίησης ενός κόνσεπτ διαφημιστικού είτε γενικού. Τα καλοκαίρια τον συναντάμε στην οργανωτική ομάδα του Taratsa International Film Festival. Είναι μέλος της ομάδας που δημιούργησε το περιοδικό Identity Thessaloniki, όπου επιμελείται τα κείμενα. Θέλεις κι άλλα; Υπάρχουν. Γιατί το ανήσυχο αυτό πνεύμα συνεισφέρει διαρκώς στην πολιτιστική ζύμωση της πόλης, όποτε του ζητείται και όποτε μπορεί να προσφέρει πραγματικά. Πολλές φορές χωρίς να φαίνεται, απλά γιατί είναι η φύση του να μην μπορεί να κάνει διαφορετικά.
Τα 2,10 μέτρα που τον χωρίζουν από τη γη, το οξυδερκές βλέμμα του, η χαρακτηριστική του φυσιογνωμία και το κομψό του χιούμορ τον κάνουν να ξεχωρίζει ούτως ή άλλως. Προσθέστε σε αυτά και όλα τα παραπάνω και έχετε την καλύτερη παρέα για ένα spicy από πολλές απόψεις lunch break.
Στα Fridays™ στο Cosmos μας υποδέχτηκαν με χαμόγελο και μας έδειξαν το stand κάτω από το μεγάλο sombrero. Ήμασταν ήδη στο Μεξικό και δεν το ξέραμε.
Τι είναι αυτό που προσδίδει spice στην καθημερινότητα σου;
Η επαφή μου με τον κόσμο. Και έχω την τύχη έχω επαφή με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους μέσα στην ημέρα είτε στο κομμάτι που λέγεται αμιγώς επαγγελματικό, διαφήμιση επικοινωνία, πελάτες, δημιουργικό κομμάτι και τα λοιπά είτε με ανθρώπους στις παράπλευρες δραστηριότητές μου. Σε όλο αυτό έχω μια ευρεία γκάμα ανθρώπων τους οποίους συναναστρέφομαι.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται στο τραπέζι μας ο Νίκος η αλλιώς Τακίτο και μας καλωσορίζει με cocktails στη μεξικάνική εμπειρία TGI Fridays™. Μας έδωσε badges με ονόματα να διαλέξουμε το mexican alter ego μας. Πλέον ο Γιώργος ήταν ο Χόρχε κι εγώ η Λουπίτα. Άφησε πάνω στο τραπέζι μας τρία ποτήρια. Το πρώτο ήταν τo El Burro, με Jose Cuervo Especial Silver, φρέσκο χυμό λεμονιού, λάιμ, σπιτικό σιρόπι ginger και σόδα. Στη συνέχεια μας παρουσίασε την Pink Chili Margarita, με Jose Cuervo Especial Silver, triple sec, φρέσκο χυμό pink grapefruit, σιρόπι τσίλι, μοναδικά εκρηκτικό! Η Watermelon Margarita με Jose Cuervo, Triple Sec, καρπούζι, φρέσκο χυμό λεμονιού, λάιμ και νέκταρ αγαύης είναι ο ορισμός του δροσερού και γλυκού κοκτέιλ. Μόλις άκουσε γλυκό και δροσερό ο Γιώργος που το παραχώρησε, γιατί, λέει, μου ταίριαζε. Κοκκίνησα, κι αφού μάζεψα τη ζάχαρη από το στόμιο του ποτηριού της μαργαρίτας μου συνέχισα.
Από αριστερά: Pink Chili Margarita, El Burro, Watermelon Margarita
Όταν μας ζητήθηκε να προσεγγίσουμε influencers στη Θεσσαλονίκη για τη συγκεκριμένη στήλη, ήσουν από τους πρώτους που σκεφτήκαμε, γιατί είσαι πίσω από καθετί όμορφό και καινοτόμο γίνεται σε αυτή την πόλη. Αυτό θέλω να μας πεις πώς το καταφέρνεις.
Είμαι πίσω γιατί δεν μπορώ να κάθομαι μπροστά, αν κάθομαι εγώ μπροστά δε θα βλέπουν τίποτα οι από πίσω (γέλια). Είναι μια διαδικασία αυτοτροφοδοτούμενη. Eάν είσαι σε mood, αν έχεις όρεξη να στηρίξεις ωραία και πρωτότυπα πράγματα είτε είναι δικά σου είτε όχι, ο τρόπος να εμπλακείς βρίσκεται. Δεν είναι κλειστές οι πόρτες. Η κατάστασή πλέον οδηγεί την ατομική δράση να γίνεται κομμάτι μιας συλλογικής προσπάθειας, οπότε είναι πολύ ευκολότερο σε σχέση με μια δεκαετία πίσω. Έχω ανοιχτά αφτιά, έχω ανοιχτά μάτια, βλέπω από ψηλά, ακούω από ψηλά, οπότε λογικό και επόμενο είναι να γίνονται πράγματα.
Είσαι 14 χρόνια στην ίδια δουλειά. Πώς καταφέρνεις και κρατάς το ενδιαφέρον σου;
Είναι, πρώτον, το ενδιαφέρον του αντικειμένου μου. Δε βαριέσαι ποτέ στη διαφήμιση, ακόμη και με τον πελάτη που σου έρχεται με δέκα λέξεις brief, σου λέει έχω πανελλαδικό δίκτυο, κορυφαία ποιότητα και άριστα υλικά και σου ζητάει να γράψεις 600 λέξεις. Το έχω κάνει κι αυτό. Το να έρθει κάποιος με ένα πλήρες brief είναι το ιδανικό, δεν ισχύει, όμως, πάντα. Οπότε, η καθημερινότητά μου η οποία είναι ζώσα, ενεργή και συνεχώς εναλλασσόμενη είναι ένα κομμάτι που με κρατάει πραγματικά με όρεξη στη δουλειά.
Έρχεται εκείνη τη στιγμή και πάλι ο Νίκος με τα ορεκτικά από το ολοκαίνουριο menu Mexi-quila. Πρώτο ορεκτικό jalapeño cream brisket tacos, η πιο πικάντικη πρόταση με ψιλοκομμένο μοσχάρι, σιγομαγειρεμένο στο φούρνο, καυτερή jalapenño cream, αβοκάντο και κατσικίσιο τυρί!
Ο Γιώργος τοποθετεί στο πιάτο μου το πρώτο taco ως σωστός κύριoς. Είναι απολαυστικά spicy! Έφτασε, νομίζω, η κατάλληλη στιγμή να τον ρωτήσω για τα μυστήρια.
Τα μυστήρια πως πως μπήκαν στη ζωή σου;
Τα μυστήρια στη ζωή μου μπήκανε από τα 15 μου. Αναγνώστης τότε των “Τρίτο μάτι” “Ανεξήγητο”, στη συνέχεια, ερχόμενος Θεσσαλονίκη το ’88 από Αθήνα, ξεκινάει ένα μίνι εκδοτικό boom στην πόλη με άξονα το μεταφυσικό από τις εκδόσεις “Αρχέτυπο” και “Άγνωστο» στη συνέχεια. Πολλοί τίτλοι, βιβλία και περιοδικά. Εκεί κάπου ήρθε ένας επιπλέον όγκος γνώσεων, με ενδιαφέρει έτσι κι αλλιώς το ανεξήγητο και το μεταφυσικό και η ευκαιρία μου δόθηκε πριν από πέντε χρόνια ακριβώς, όταν με την ομάδα που συνεργαζόμουν τότε, τους follow the sheep, κάναμε το Σεπτέμβριο του 2012 την πρώτη θεματική διαδρομή. Aπό τότε έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι. Με τις dot2dot είμαστε ήδη 3 χρόνια μαζί και κάτι παραπάνω, πάντα όμως με την ίδια όρεξη.
Έχει Θεσσαλονίκη μυστήριο μπόλικο, ε;
Η Θεσσαλονίκη έχει λίγο περισσότερο μυστήριο από ό,τι έχει πλαγκτόν ο Θερμαϊκός. Έχει πάρα πολλές ιστορίες, έχει σκόρπιες ιστορίες ωραίες, τρομακτικές, είναι αυτό που λέω συνεχώς, ότι η πόλη θα μπορούσε να στηρίξει έναν θεματικό τουρισμό με βάση το ανεξήγητο και το μεταφυσικό. Υπάρχουν πόλεις στον κόσμο που δουλεύουν και βγάζουν ψωμί και δημιουργούνται θέσεις εργασίας με πολύ λιγότερα πράγματα και πολύ μικρότερη ιστορία. Εμείς έχουμε 23 και αιώνες κι έχουμε την υποδομή να το κάνουμε.
Τον προβληματισμό μας ήρθε να ελαφρύνει ο Νίκος και πάλι. Έρχεται το Chicken & Peppers Tacos με μαριναρισμένο κοτόπουλο, σωταρισμένο με κρεμμύδια και πιπεριές, queso cheese sauce, pico de gallo και φρέσκο guacamole. Να σου και το Chimichurri pork tacos, σιγοβρασμένο χοιρινό με pico de gallo και chimichurri σως, ένα μίγμα από κόλιανδρο, πράσινο κρεμυδάκι και μαϊντανό. Καταπίνω τη μπουκιά μου, γιατί ακολουθεί πικάντικη ερώτηση.
Υπάρχουν πικάντικες ιστορίες μέσα σε όλα αυτά τα μυστήρια και τα ανεξήγητα. Βλέπεις, υπάρχει και το κλισέ της ερωτικής πόλης, πρέπει λίγο να το διευκρινίσουμε, λοιπόν.
Φυσικά υπάρχουν, γιατί η πόλη εμπνέει πάθη είτε φιλοξενεί πάθη με μεγάλη ευκολία. Θυελλώδεις έρωτες έχουν περάσει, κάποιοι πετυχημένοι, κάποιοι ανεκπλήρωτοι, κάποιοι με δραματική κτάληξη. Η ερωτική πόλη, όμως, δεν είναι μόνο οι έρωτες της, είναι και ο Βαρδάρης, το λιμάνι, ήτανε τα μπουρδέλα του πρώτου παγκοσμίου, είναι η Μπάρα η οποία έγινε μετά Βαρδάρης, είναι πολλά πράγματα. Επειδή, όμως, είναι και η πόλη αντιθέσεων, όσο ερωτική θέλουμε να πιστεύουμε εμείς ότι είναι, άλλο τόσο συντηρητική είναι, οπότε είναι κι αυτή η αντίθεση που έρχεται και δίνει μια παραπάνω σπίθα σε αυτό το πράγμα.
Ένα παράνομο ζευγάρι αναζητά ένα ενεργειακά φορτισμένο σημείο στην πόλη, απομονωμένο, για να μην τους δει κανείς. Τι προτείνεις;
Τους κήπους του Πασά. Είναι ο υπαίθριος χώρος -περιφραγμένος αλλά όχι κλεισμένος, προσβάσιμος- ανάμεσα στον Πύργο του Τριγωνίου, το νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος και την εκκλησία του Αγίου Παύλου. Είναι μια καταπράσινη έκταση θετικά φορτισμένη ενεργειακά, η οποία έχει και ένα background, γιατί πέρα από κήποι του Πασά είναι γνωστή και ως Άνδρο των Δερβισών, γιατί ήταν χώρος συγκέντρωσης μυστών, μυστικιστών έως και συγκεκριμένων σεκτών, ομάδων μεταφυσικών στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ένα από τα στοιχεία τα οποία το χαρακτήριζαν, σύμφωνα με τις φήμες του κόσμου που ζούσε εντός των τειχών, ήταν ότι οι παρευρισκόμενοι έκαναν ειδικές τελετές, τις λεγόμενες ιερές συλλήψεις, προσπάθειες τεκνοποίησης, δηλαδή, κάτω από το φως του φεγγαριού στο συγκεκριμένο σημείο. Είτε θέλεις να τελεσφορήσει η πράξη είτε όχι, ο χώρος είναι ιδανικός.
Πιο συγκεκριμένη απάντηση δεν μπορούσα να πάρω. Εσύ από το ένα ως το 10 πόσο μυστήριος είσαι τύπος θεωρείς ότι είσαι;
Μυστήριος δεν είμαι, αγαπάω το μυστήριο, είμαι απλός άνθρωπος. Μιλάω πολλές φορές δύσκολα, γιατί για μένα η γλώσσα είναι τα όρια του κόσμου μου. Και, επειδή δεν είναι μόνο το κομμάτι το εργασιακό, είναι το κομμάτι της επικοινωνίας μου, το κομμάτι το οργανικό μου σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Ήμασταν έτοιμοι για τα κυρίως. Ο Νίκος τοποθέτησε, όχι τυχαία, μπροστά στον Γιώργο το γιγάντιο Fried Burrito, με τραγανή παναρισμένη πίτα αλευριού, γεμισμένη με πικάντικο μοσχαρίσιο κιμά, σιγομαγειρεμένο με chipotle, tequila και ντομάτα. Παραδίπλα έφτασε το Chicken Enchilada, από πίτα αλευριού με μαριναρισμένο κοτόπουλου με κρεμμύδια και πιπεριές, colby, mexican salsa και sour cream!
Και κάπου πιο εκεί ήρθε και το tacos plate. Τα tacos του mexi-quila μενού, δηλαδή, ως κυρίως πιάτο, σνοδευόμενα με Spanish rice και guacamole. Βουτήξαμε τα πιρούνια μας στα συγκλονιστικά πιάτα. Όλες οι γεύσεις απίθανες με προσωπικό μας αγαπημένο το Fried Burrito. Συνεπαρμένη, ένιωσα ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να βρω την αχίλλειο πτέρνα “μυστηριότητας” του Γιώργου. Ακολούθησε ερώτηση κόλαφος.
Όταν βλέπεις ορθογραφικά λάθη δηλαδή δε γίνεσαι μυστήριος; Ως copy writer και επιμελητής-διορθωτής κειμένων, δεν μπορεί, θα τρελαίνεσαι!
Γίνομαι, τρελαίνομαι! Και, επειδή πλέον ο κόσμος ξέρει ότι τρελαίνομαι, το τσεκάρει, το διπλοτσεκάρει, όταν είναι να μου στείλει. Έχουμε φτάσει σε σημείο να κάνουμε role playing, στέλνουν σε εμένα τα κείμενα και μου λένε, ρε συ θέλω να στείλω στον Μαντζ να δει ένα brief, κάνε έναν έλεγχο μην έχει κανένα ορθογραφικό.
Σε τρολάρουν κανονικά! (γέλια) Τώρα σου δίνω την ευκαιρία να επιλέξεις ανάμεσα σε υπερδυνάμεις. Έχεις τέσσερις επιλογές:
Να είσαι αόρατος για μια μέρα
Να μπορείς να πετάς για μία βδομάδα
Βαθύπλουτος για ένα μήνα
1,80 ύψος για ένα χρόνο
Το τελευταίο σίγουρα. Όση όρεξη και όση διάθεση έχετε εσείς όταν βλέπετε κάποιον πάνω από 2m να σταθείτε σ’ ένα σκαμπό, σε ένα σκαλί να δείτε πώς φαίνεται από εκεί πάνω, την ίδια περιέργεια έχουμε κι εμείς. Δηλαδή για να το να κάνω εγώ αυτό, σκύβω για να δω πώς φαίνεται από εκεί κάτω, αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, γιατί έχω άλλη κλίμακα, δηλαδή τα χέρια μου συνεχίζουν και είναι 2,10. Θα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία πραγματικά.
Θέλω να μου πεις για κλείσιμο επειδή ξέρεις πάρα πολύ καλά την πόλη και σε βάθος, την έχεις μελετήσει, την έχεις περπατήσει, τι είναι αυτά που αγαπάς περισσότερο στη Θεσσαλονίκη και τι είναι αυτά που μισείς περισσότερο.
Εμένα μ’ αρέσει το γεγονός ότι η πόλη περπατιέται. Ότι από το κέντρο στην Τριανδρία φτάνω σε 25 λεπτά με το πόδι. Και αυτή η αμεσότητα που έχει. Περπατάς στο κέντρο και βρίσκεις ένα σωρό γνωστούς. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι, ενώ αυτή η πόλη μπορεί να έχει πολλά σημεία αναφοράς προς τα έξω, κολλάει στα στερεότυπα. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο ο Λευκός Πύργος, δεν είναι οι ομπρέλες, είναι πολλά πράγματα. Μου τη δίνει το ότι οι πολιτιστικοί θησαυροί της πόλης δεν είναι προσβάσιμοι στους χρόνους που θα έπρεπε να είναι. Δεν μπορεί να είναι κλειστά, μνημεία τα οποία θα άφηναν λεφτά στην πόλη. Και με ενοχλεί αυτό το σύνδρομο second city που έχουμε, που το έχουν και μεγάλες πόλεις, όπως το Σικάγο με τη Νέα Υόρκη. Κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπεράσουμε, πρέπει να φύγουμε από αυτό το πεδίο δικαιολογιών. Για μια πόλη η οποία είναι ο αγοραστικός πιλότος και στηρίζει brands που δοκιμάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δεν είναι δυνατόν οποιοσδήποτε κάνει κάτι καλό, για να το κάνει καλύτερα, να πρέπει να φύγει. Αυτά δεν τα μπορώ και γι’ αυτό μένω και επιμένω εδώ.
Ο Νίκος ήρθε την κατάλληλη στιγμή, να μας θυμίζει πόσο γλυκιά είναι η ζωή, πέρα από τα άσχημά της. Άφησε στο τραπέζι μας τους φημισμένους μεξικάνικους λουκουμάδες. Churros Fiesta λέγεται το πιάτο και πρόκειται πραγματικά για γιορτή, καθώς θα λαχταριστά αφράτα κυκλάκια πασπαλιζονται με ζάχαρη και κανέλα και συνοδεύονται από ζεστή σοκολάτα. Ήθελα να κλείσουμε την κουβέντα μας με γλυκιά γεύση στο στόμα. Η απάντηση του Γιώργου με γέμισε αισιοδοξία.
Σε ό,τι αφορά τις δράσεις, την πολιτιστική της ζύμωση σε γεμίζει;
Μ’ αρέσει το γεγονός ότι είμαστε εφευρετικοί σε μια περίοδο στην οποία μας έφερε η ανάγκη, αλλά δε δηλώσαμε παραίτηση. Αυτό είναι το κομμάτι της αλληλοβοήθειας και το κομμάτι της συμμετοχής. Το στηρίζουμε όσοι και όποιοι μπορούμε με κάθε δυνατό τρόπο, οπότε δεν έχουν σταματήσει οι πρωτοβουλίες, απλά έχουν λάβει άλλη μορφή οι όποιες μορφές στήριξης στις πρωτοβουλίες.
Μάθε περισσότερα για τη Mexi-quila των TGI Fridays™ εδώ
Ακολουθήστε τα TGI Fridays™ εδώ:
FACEBOOK
INSTAGRAM
TWITTER
