Οι κακοί άνθρωποι που κατηγορούν τη Eurovision ως κακόγουστο πανηγυράκι, δεν έχουν εκτιμήσει το μεγαλείο της cultίλας που μας έχει προσφέρει ο θεσμός δεκαετίες τώρα. Γιατί καλές οι σοβαρές και «ποιοτικές» συμμετοχές, αλλά ποιος θα ξεχάσει τις ρωσίδες γιαγιάδες ή το Baila El Chiki Chiki της Ισπανίας αλλά και το αξεπέραστο ουκρανέζικο ζίμπεν ζίμπεν α λου λου, ζίμπεν ζίμπεν άιν τσβάι (Verka Serduchka – Dancing Lasha Tumbai).
Παρακάτω ξεχωρίσαμε τις 5 πιο cult στιγμές της ελληνικής Eurovision
1993
Ελλάδα χώρα του φωτός, Καίτη Γαρμπή
Η εικόνα της θεάς Καιτούλας μιλά από μόλη της. Η τυρκουαζ τουαλέτα δια χειρός Σίλιας Κριθαριώτη, με τα χρυσά κεντήματα να συγκρατούν τα 2 κομμάτια ύφασμα που άφηναν ακάλυπτα τα πλευρά και τους μηρούς της, σίγουρα αποτελεί συλλεκτική εμφάνιση από μόνη της. Το πιο cult της υπόθεσης, βέβαια, είναι η τσιφτετελέ κίνηση με την οριζόντια κίνηση του λαιμού με το χέρι σταθερό που έγραψε ιστορία και έγινε αντικείμενο μίμησης και trademark της Γαρμπή.
2003
Never Let You Go, Μαντώ
Γιατί όλα τα είχε η Eurovison εκτός από μια domina ντυμένη στα μαύρα πέτσινα. Και τους τη δώσαμε. Μπροστά από την εποχή της, η Μαντώ με την κατά τα άλλα εντυπωσιακή ερμηνεία της, άφησε άφωνο το ευρωπαϊκό κοινό χάρη στο αβυσσαλέο ντεκολτέ και την S&M αισθητική. Φάε τη σκόνη μας Christian Grey.
1991
Άνοιξη, Σοφία Βόσσου
Λατρεμένο τραγούδι, από τα καλύτερα που έχουμε στείλει ever στο διαγωνισμό, η εμφάνιση, ωστόσο, έδωσε αρκετές αφορμές να μπει στο cult πάνθεον αυτή η συμμετοχή. Και όχι δε θα σταθούμε στη μόδα της εποχής που απαιτούσε το μαλί ψιλή περμανάντ και το νύχι γερακίσιο. Όλα ξεκινάν στο 01:50 του βίντεο. Από τη μία το φάλτσο του σαξοφωνίστα που ήταν σα να έβλεπε πρώτη φορά τη συγεκριμένη παρτιτούρα, από την άλλη το χαριτωμένο χορευτικούλι του Μικρούτσικου και να το! Πολύ δε θέλει. Instant classic!
2016
Utopian Land, Argo
Αυτή συμμετοχή μας έκανε να νιώσουμε κάπως άβολα. Γιατί, πώς να το κάνουμε, μερικά πράγματα δεν κολλάνε, όπως η ποντιακή λύρα και η ραπ, στη συγκεκριμένη σύνθεση. Το τεμέτερον χιπ χοπ, δεν κατάφερε να περάσει στον τελικό. Δεν ξέρω αν ήταν περισσότερο περισσότερο cult ή απλά κακόγουστο όλο αυτό, ελπίζω μόνο να μην επαναληφθεί.
2002
S.A.G.A.P.O. , Μιχάλης Ρακιντζής
Στη κορυφή συναντάμε το S.A.G.A.P.O. Μαγική εμφάνιση, μαγικό τραγούδι, η αποθέωση του cult. Τι να πρωτοσχολιάσουμε, τα φάλτσα, τα επικά back vocals, την εμπνευσμένη από την προεδρκή φρουρά χορογραφία, τις στολές των ΜΑΤ, τα πονηρά ματάκια στο σκηνοθετη για τον ηχολήπτη που μας αδίκησε και δεν ακούγαμε καλά από τα ακουστικά; Κοινό και θεατές speechless. Σήμερα, χρόνια αργότερα, ακόμη ντρεπόμαστε λίγο όταν το ξαναβλέπουμε. Και μετά πατάμε το repeat. Η 17η θέση αδικεί αυτό το μνημείο cult έκφρασης.
Όσα υπέροχα τραγούδια, clip και ραδιοφωνικά hit και να έχει βγάλει ο θεσμός, η Eurovision της καρδιάς μας θα είναι πάντα cult.
Κείμενο: Κατερίνα Ευσταθιάδου
